| Esther Carrodeguas | Dentro da burbulla todo ben, grazas. Comemos, lemos, escribimos, vemos series, sae o sol todos os días e esta semana ate pechei un bolo para agosto, facendo como que todo é normal e que en agosto vai haber teatro nos teatros e festivais #fóradacasa. Fóra da burbulla, a cousa vai […]
Chiqui Pereira, da compañía Berrobambán, reflexiona neste artigo sobre algunhas das cuestións que apón este confinamento colectivo sobre a profesión teatral e sobre o teatro mesmo. Todo comezou cunha chamada de teléfono. Cancelábase unha actuación a finais de abril. Cando o teléfono volveu soar xa estaba cancelado todo marzo e todo abril. Para as […]
| Esther Carrodeguas | Hoxe fun ao supermercado. Puxen os vaqueiros. Servíanme (Esther =1 / Covid19=0). Primeiro día que saio do Cativerio: por suposto, para cazar (broma interna) Saín a Walking Death, eran as 9:00. Saín puntual para ver de atopar luvas. Porque as luvas que temos xa teñen 4 viaxes de ida e […]
Desde o 14 de marzo todo permaneceu confinado. Días antes, numerosas compañías e teatros anunciaban a cancelación ou o adiamento dos espectáculos e eventos programados e as traballadoras da cultura, sen ERTE posible, entraban nun incerto escenario que aínda non posúe horizonte de expectativas. Desde o 14 de marzo habitamos un tempo en apnea e […]
| Esther Carrodeguas | O día no que se pecharon as tendas, entrou nas librarías o meu último libro: Malcriada. Unha historia de amor (Ed. Positivas). Quedou alí, parado, confinado, nos estantes. E non deixa de ser interesante a metáfora que supón para este concreto libro. O texto fala das empregadas de fogar. É […]
| Esther Carrodeguas | Un dos primeiros días de toda esta loucura David Trueba escribiu unha ben interesante reflexión en clave distópica arredor da distopía na que vivimos. Que pasaría, formulaba, se o virus non puidera atacar África por cuestións medioambientais, e todos os europeos e europeas nos arremuiñásemos -nas nosas propias fronteiras- e […]
| Esther Carrodeguas | Falo cun colega. Un colega da Facultade. Da de Xornalismo. Un colega deses que fai anos [literal] co que non falas, e de súpeto falas agora e pensas, mira ti, para algo bo tiña que servir o virus etc [como se o virus puxera o número de teléfono na túa […]
| Esther Carrodeguas | Son tempos de facer menos e pensar máis, supoño. Son tempos nos que os números contan máis que as letras e onde o humor tenta impoñerse sobre a traxedia. Eu permanezo na casa, tampouco teño moito que facer fóra, e permanezo, como unha nena boa. Miro os números. As curvas […]
Recendo é o magazine cultural radiofónico da Asociación Cultural Alexandre Bóveda, que se emite a través de Cuac FM todos os martes de 19:00 a 20:00. A erregueté colabora con Recendo para elaborar unha sección de teatro que pode ser consultada a través dos podcasts do programa nesta ligazón. Esta columna está redactada a partir do […]
Sobre as palestras de Joana Craveiro na Sala Ingrávida do Porriño. | Esther Carrodeguas | Aquel 11 de setembro eu estaba a comer mexillóns recheos cos meus compis de curro mentres caían torres do outro lado do océano, na televisión. Despois fomos todos ao Courel para gravar unha reportaxe. E chegar [alí, ao Courel] […]
En tempos de falsidade extrema agradécese [en extremo] que alguén se amose en escena tan auténtica coma Rosa Romero, quen xa dende o apelido contaxia o poderío sandador da súa presenza. O seu espectáculo [ela] é [coma o romero] un bo antídoto natural contra case todos os males que acosan o noso día a día. […]
| Vanesa Sotelo | Estamos abocadas a desaparecer. Ese é o camiño irremediable. É unha idea á que custa afacerse pero a realidade non é outra. Desde que xurdiu a vida na Terra foron cinco as extincións masivas. Na actualidade, debido á acción dos seres humanos, a comunidade científica indícanos que o planeta está […]
Veño de ver unha traxedia en toda regra. Unha traxedia pero clásica. Un auténtico revival. Ademais en main-stream. Tan masivo foi o espectáculo que non hai teatro grego que chegue a tanto. Pasen e vexan se non. Os actores, todos homes, como en Grecia. Un espectáculo verbal, bastante oral, con pouca escenografía e cousas desas, […]
Cando o ceo sobre nós é unha lousa pechada que fai reptar no chan o espírito a laiar e o horizonte semella unha soga apertada que afoga un día negro máis triste que o pesar. Cando a terra se vira en prisión lamacenta onde a Esperanza foxe, cal morcego voador, e bate contra os muros […]
| Roberto Pascual | | Foto: Pro Light Estudio | Vivimos nun mundo moi diferente ao do século XV, claro está. Os avances e o progreso con respecto a moitas daquelas actividades que existían naquela época á que se remonta a tradición dos títeres de cachaporra son evidentes. Pero outras tradicións, técnicas, divertimentos ou […]