En Galiza tes que ir con coidado, case como se foses pisando ovos, para non ferir susceptibilidades nin egos, porque iso parece ser o que máis importa e pode foder ou dificultalo todo. O ego vén a ser como a leiriña, ten uns marcos e nin se che ocorra rozalos ou movelos un pouco.
Así que non cifremos todo o noso contento no que virá e intentemos que o hoxe sexa o mellor. O 21 ha ser mellor co 20? Iso esperamos. No entanto, en vez de esperar, se cadra o que cómpre é pórmonos mans á obra. Na Revista Galega de Teatro | erregueté xa comezamos!
Se a cultura é un servizo público, dentro do cal as artes escénicas son unha das súas manifestacións máis senlleiras, delicadas, vulnerables e actuais, en Galiza as administracións públicas non acaban de ter á súa fronte gobernantes que demostren estar á altura do lexítimo e do xusto. Por suposto, hai excepcións, pero a verdade é que o panorama neste 2020 non acaba de demostrar que teñamos persoas cultas nos postos de goberno das diferentes administracións.
Queremos reforzar o espazo de pensamento, reflexión e difusión sobre algunhas modalidades escénicas minorizadas na nosa contorna, como é o caso da danza contemporánea e das artes circenses, os títeres e o teatro de figuras, tamén o do teatro contemporáneo fincado no amplo espectro das dramaturxias posdramáticas.
Son tempos complexos, acaso interesantes como di o outro (outra, outre, outrx). Son tempos para andar á espreita de case todo. Cando non miras a prensa por un día, xa pecharon unha cidade, cancelaron unha programación completa e subíronlle o IVE ao Kas de Laranxa. O outro día por teléfono faláronme dunha novidade do DOG […]
Neste tempo de (post)pandemia, quixemos sumar algunhas voces chegadas de diferentes puntos do planeta. Con motivo dunha nova edición do Festival de Teatro Santander en Escena que do 27 de setembro ao 4 de outubro se celebra na cidade colombiana de Bucaramanga, recibimos o seu berro de agradecemento á vida e pola vida do teatro. […]
Estava nas vésperas de embarcar para o Brasil, mais uma vez invadido pela felicidade de estar no Festival Internacional Janeiro de Grandes Espetáculos do Recife, Beatriz e o Peixe Palhaço fazia parte da programação. Desta vez, Paulo de Castro arriscou-se a acolher um espetáculo que nunca tinha visto e não se arrependeu, foi emocionante… Elsa […]
Hoxe cúmprense 100 anos do nacemento de Isaac Díaz Pardo, unha figura transcendental na historia do país. Queremos lembralo con este texto en que Manuel Lourenzo –a quen agradecemos a súa xenerosidade– revela algúns dos elos que o ligaron ao nacemento do teatro profesional galego. | Texto: Manuel Lourenzo | Na década dos sesenta […]
Por unha declaración de emerxencia para a escena latinoamericana e caribeña A pandemia afectou e segue a afectar cada día a vitalidade e o desenvolvemento do teatro latinoamericano e caribeño e pon en risco a supervivencia de valiosas agrupacións. Funcións e festivais tiveron que cancelarse e suspendéronse os ensaios. Mentres grupos e artistas xeran […]
Publicamos o texto do pregón inaugural da 37 Mostra Internacional de Teatro Cómico e Festivo de Cangas que Paula Carballeira leu o pasado xoves 9 de xullo. | Texto: Paula Carballeira | | Foto: ProLight Estudio | A persoa que dá un pregón ten a responsabilidade de transmitir unha mensaxe. É unha mensaxe importante, porque […]
| Carlos Piñero | Hai 30 anos que exerzo a profesión de titiriteiro, profesión que aprendín de mestres e, sobre todo, de colegas. Algunhas veces outorgáronme premios e moitas outras non. Tiven a sorte de viaxar por moitos festivais internacionais, pero a fortuna máis valorada é a de ter coñecido a tantas persoas que […]
| Esther Carrodeguas | Hai algo máis de dez anos (ano de 2009) comecei a traballar como estatua na rúa. Era algo que sentía que tiña que facer. Tanto que, cando por fin me puxen, foi unha experiencia bastante profunda (sentín que iso era o que eu era: esa quietude). Sentín Volver. Foi unha […]
| Esther Carrodeguas | Non poucas veces as novas parecen sacadas de El Mundo Today. Acontece. E non queda máis remedio que poñer a man sobre a fronte, como a icona de wasap. Que millóns de hoteis e casas estean baleiras mentres amoreamos persoas en pavillóns, por exemplo, dá para unha viñeta. E que […]
| Tamara Andrés | En quen te convertiches? Coñecémonos? Cal é o teu nome? Tes un nome? Hai alguén aí? Hai alguén? Pascal Rambert escribe Clôture de l’amour para Audrey Bonnet e Stanislas Nordey. A peza estréase no Festival d’Avignon no ano 2011 e o texto sae do prelo en Francia ese mesmo […]
| Antón Lamapereira | O 27 de marzo – Día Internacional do Teatro- de 2018, na presentación pública da Academia Galega de Teatro anunciábase, como un dos seus obxectivos fundamentais, a Convocatoria dun Congreso Internacional de Teatro Galego. E velaquí como dous anos despois logrou o seu propósito aínda que, convocado para o mes […]