
Peter Brook n’O espazo baleiro
O espazo baleiro, aquel texto do que tanto aprendemos, nunca estivo tan cheo, grazas á intercesión do seu autor, nesa concepción na que o teatro pode ser cando hai conexión de enerxías, pensamentos, imaxinacións e emocións. Un xogo que nos expresa e que expresa as inquedanzas que nos habitan. O espazo baleiro de ruídos e adobíos innecesarios, que non permiten a concentración e o florecemento da acción, como entidade humana, en colaboración, que abre cuestións na procura do inalcanzable sentido. Pero nin esta nin a enerxía se crean nin se destrúen, por iso as que abriu Peter Brook continúan.