Revista Galega de Teatro
Revista Galega de Teatro
Setembro 2020
Novena entrega do boletín do Fondo Teatral María Casares, na que descubrimos o teatro semiprofesional de Porto nas décadas dos 70 e 80; adentrámonos no universo de Antonio Piazza coa novela La actriz; coñecemos o teatro de Xosé Vázquez Pintor da man de Manuel Lourenzo; e repasamos a carreira dunha das grandes actrices da escena e das pantallas galegas, Marisa Soto.
O teatro semiprofissonal no Porto
Ediçôes Afrontamento
La actriz
Publicaciones de la Asociación de Directores de Escena (ADE ) Serie Laberinto de Fortuna nº 7.
A investigación de Mário Moutinho e de Luísa Marinho recolle as prácticas teatrais na cidade de Porto nos anos seguintes á Revolución dos Caraveis de 1974 dedicándolle un breve capítulo á situación anterior á Revolución.
Un período de pouco máis de dez anos da vida teatral portuense que, caracterizado polo activismo político cultural e o ensaio de novas estéticas, salvouse do esquecemento e da invisibilidade grazas á iniciativa desta investigación. Partindo de entrevistas cos protagonistas do movemento e da consulta dos seus documentos, os autores dan a coñecer o que foi esa explosión creativa de persoas e grupos de diferentes orixes e formacións.
Aínda que as propostas escénicas das Compañías foron moi diferentes é posible afirmar que tiveron entre elas unha serie de aspectos comúns entre os que cabe sinalar: a súa ligazón coa comunidade, a súa preocupación pola formación e a elaboración de textos propios e creacións colectivas.
O libro recolle a traxectoria dos seguintes grupos semiprofissionais: Faúlha,Teatro 5, Teatro Ensaio de Gaia (TEG), Teatro Amador de Intervençao (TAI), O Realejo, Teatro d´Agua Acesa, Roda Viva, Banzé, Art´Imagem e Caixa de Pandora.
Acompañando as súas páxinas pódense ler dúas colaboracións, unha de Roberto Merino: Tempo memoria e outra de Jorge Louraço Figueira titulada: A sombra da liberdade.
Polo demais o libro está moi ben ilustrado con carteis, deseños, fotos de actuacións, e programas de man de diferentes grupos e espectáculos.
En canto aos seus autores Mário Moutino (1946) actor, produtor e programador é un nome fundamental da historia do teatro portugués. Foi Director Artístico do Festival Internacional de Teatro de Expressâo Ibérica (FITEI) e un dos fundadores do Teatro de Marionetas do Porto. Tamén traballou en cine e en diferentes series de televisión.
Luísa Marinho (1978) é Xornalista. Escribiu para a publicación Dúas Colunas editada polo Teatro Nacional S. Joâo, colaborou con o Museu de Serralves e tamén fixo produción de contidos para o FITEI.
En 1777, Antonio Piazza publicaba en Venecia esta novela co título orixinal de Il teatro, ovvero fatti di una veneziana che lo fanno conoscere.
Os lances de Rosina, unha moza de quince anos que desexa a liberdade, comezan coa fuxida da súa casa nun período de gran efervescencia teatral en Italia co enfrontamento entre Pietro Chiari e a reforma de Carlo Goldoni.
A acción, narrada en primeira persoa, transcorre entre pousadas e dilixencias, nunha continua viaxe de cidade en cidade na que a lectora ou lector participa das dramáticas circunstancias da protagonista. Somos conducidos por Rosina, unhas veces como actriz e outras como bailarina, polos escenarios de diferentes e magníficos teatros de Venecia, Verona, Xénova ou Milán. Arredor da súa forte personalidade móvense directores avarentos e luxuriosos, compañías de actores asediados pola miseria, nobres disolutos, impostores, un universo, en fin, de personaxes hiperbólicos, esaxerados.
Unha novela amena que finaliza coa reincorporación á sociedade de Rosina, a súa protagonista.
Teatro de Pintor
Edicións Fervenza. Colección A Pinguela. Teatro para ler e representar.
Marisa Soto
Xunta de Galicia. Instituto Galego das Artes Escénicas.
Este libro recolle dez obras de teatro de Xosé Vázquez Pintor, algunhas xa publicadas e outras inéditas. Para Manuel Lourenzo que prologa a antoloxía, estas dez pezas “ son a obra e o traballo dun poeta, pola escolla de argumentos, linguaxes e espazos, mais tamén polas paradas metafóricas en temas e accións que denotan a vocación precisa dun director de escena…
Estas obras, dunha exactitude marcada en parte pola súa brevidade, en parte pola propia, metafórica suxeición, valen para ser realizadas nun espazo calquera, non necesariamente pensado para o teatro. Elas mesmas, as súas formas e contidos, son os mellores axentes teatralizadores de calquera lugar.”.
Grupos de teatro de colexio, afeccionados e profesionais levaron a escena obras de Vázquez Pintor pois non en van, foi o responsable da creación en Cangas do Morrazo de Grupos de Teatro como “Ourives” da Escola de Adultos, “Casa da Bola” e “Ancoradouro” Escola de Mimo coa que se representaron montaxes que chegaron a escenarios do norte de Portugal, Euskadi, Catalunya e, como non, toda Galicia.
Cada unha das pezas aparece ilustrada por Camilo Camaño Xestido, José Antonio Fondevila, Manuel Fragoso, Xulio García Rivas, Paco Lareo e Héitor Picallo.
Este libro editado en homenaxe a actriz Marisa Soto (Silleda 1955- Lebosende 1998) é un emocionado brinde das súas compañeiras e compañeiros de profesión. Nel están recollidos poemas, cancións, lembranzas, fotografías, figurinos, debuxos e programas de teatro que son testemuñas da vida dunha muller, licenciada en Farmacia profesión que nunca exerceu.
A súa vida estivo dedicada plenamente ao Teatro en Compañías como Antroido, Andrómena, Luís Seoane, Mari Gaila, Centro Dramático Galego, Malbarate e Teatro do Adro. Sen esquecer o seu traballo en Cine e Televisión.
A Asociación de Actores e Actrices de Galicia (AAAGG ) na súa lembranza estableceu o Premio de Honra Marisa Soto que é outorgado pola Xunta Directiva da Asociación para recoñecer persoas e entidades de traxectoria e labor profesional encomiable en prol do teatro.
Este galardón é entregado durante a gala anual dos Premios María Casares que organiza a AAAG. Á erreguete-Revista Galega de Teatro foille concedido no ano 2016.
O teatro semiprofissonal no Porto
Ediçôes Afrontamento
A investigación de Mário Moutinho e de Luísa Marinho recolle as prácticas teatrais na cidade de Porto nos anos seguintes á Revolución dos Caraveis de 1974 dedicándolle un breve capítulo á situación anterior á Revolución.
Un período de pouco máis de dez anos da vida teatral portuense que, caracterizado polo activismo político cultural e o ensaio de novas estéticas, salvouse do esquecemento e da invisibilidade grazas á iniciativa desta investigación. Partindo de entrevistas cos protagonistas do movemento e da consulta dos seus documentos, os autores dan a coñecer o que foi esa explosión creativa de persoas e grupos de diferentes orixes e formacións.
Aínda que as propostas escénicas das Compañías foron moi diferentes é posible afirmar que tiveron entre elas unha serie de aspectos comúns entre os que cabe sinalar: a súa ligazón coa comunidade, a súa preocupación pola formación e a elaboración de textos propios e creacións colectivas.
O libro recolle a traxectoria dos seguintes grupos semiprofissionais: Faúlha,Teatro 5, Teatro Ensaio de Gaia (TEG), Teatro Amador de Intervençao (TAI), O Realejo, Teatro d´Agua Acesa, Roda Viva, Banzé, Art´Imagem e Caixa de Pandora.
Acompañando as súas páxinas pódense ler dúas colaboracións, unha de Roberto Merino: Tempo memoria e outra de Jorge Louraço Figueira titulada: A sombra da liberdade.
Polo demais o libro está moi ben ilustrado con carteis, deseños, fotos de actuacións, e programas de man de diferentes grupos e espectáculos.
En canto aos seus autores Mário Moutino (1946) actor, produtor e programador é un nome fundamental da historia do teatro portugués. Foi Director Artístico do Festival Internacional de Teatro de Expressâo Ibérica (FITEI) e un dos fundadores do Teatro de Marionetas do Porto. Tamén traballou en cine e en diferentes series de televisión.
Luísa Marinho (1978) é Xornalista. Escribiu para a publicación Dúas Colunas editada polo Teatro Nacional S. Joâo, colaborou con o Museu de Serralves e tamén fixo produción de contidos para o FITEI.
La actriz
Publicaciones de la Asociación de Directores de Escena (ADE ) Serie Laberinto de Fortuna nº 7.
En 1777, Antonio Piazza publicaba en Venecia esta novela co título orixinal de Il teatro, ovvero fatti di una veneziana che lo fanno conoscere.
Os lances de Rosina, unha moza de quince anos que desexa a liberdade, comezan coa fuxida da súa casa nun período de gran efervescencia teatral en Italia co enfrontamento entre Pietro Chiari e a reforma de Carlo Goldoni.
A acción, narrada en primeira persoa, transcorre entre pousadas e dilixencias, nunha continua viaxe de cidade en cidade na que a lectora ou lector participa das dramáticas circunstancias da protagonista. Somos conducidos por Rosina, unhas veces como actriz e outras como bailarina, polos escenarios de diferentes e magníficos teatros de Venecia, Verona, Xénova ou Milán. Arredor da súa forte personalidade móvense directores avarentos e luxuriosos, compañías de actores asediados pola miseria, nobres disolutos, impostores, un universo, en fin, de personaxes hiperbólicos, esaxerados.
Unha novela amena que finaliza coa reincorporación á sociedade de Rosina, a súa protagonista.
Teatro de Pintor
Edicións Fervenza. Colección A Pinguela. Teatro para ler e representar.
Este libro recolle dez obras de teatro de Xosé Vázquez Pintor, algunhas xa publicadas e outras inéditas. Para Manuel Lourenzo que prologa a antoloxía, estas dez pezas “ son a obra e o traballo dun poeta, pola escolla de argumentos, linguaxes e espazos, mais tamén polas paradas metafóricas en temas e accións que denotan a vocación precisa dun director de escena…
Estas obras, dunha exactitude marcada en parte pola súa brevidade, en parte pola propia, metafórica suxeición, valen para ser realizadas nun espazo calquera, non necesariamente pensado para o teatro. Elas mesmas, as súas formas e contidos, son os mellores axentes teatralizadores de calquera lugar.”.
Grupos de teatro de colexio, afeccionados e profesionais levaron a escena obras de Vázquez Pintor pois non en van, foi o responsable da creación en Cangas do Morrazo de Grupos de Teatro como “Ourives” da Escola de Adultos, “Casa da Bola” e “Ancoradouro” Escola de Mimo coa que se representaron montaxes que chegaron a escenarios do norte de Portugal, Euskadi, Catalunya e, como non, toda Galicia.
Cada unha das pezas aparece ilustrada por Camilo Camaño Xestido, José Antonio Fondevila, Manuel Fragoso, Xulio García Rivas, Paco Lareo e Héitor Picallo.
Marisa Soto
Xunta de Galicia. Instituto Galego das Artes Escénicas.
Este libro editado en homenaxe a actriz Marisa Soto (Silleda 1955- Lebosende 1998) é un emocionado brinde das súas compañeiras e compañeiros de profesión. Nel están recollidos poemas, cancións, lembranzas, fotografías, figurinos, debuxos e programas de teatro que son testemuñas da vida dunha muller, licenciada en Farmacia profesión que nunca exerceu.
A súa vida estivo dedicada plenamente ao Teatro en Compañías como Antroido, Andrómena, Luís Seoane, Mari Gaila, Centro Dramático Galego, Malbarate e Teatro do Adro. Sen esquecer o seu traballo en Cine e Televisión.
A Asociación de Actores e Actrices de Galicia (AAAGG ) na súa lembranza estableceu o Premio de Honra Marisa Soto que é outorgado pola Xunta Directiva da Asociación para recoñecer persoas e entidades de traxectoria e labor profesional encomiable en prol do teatro.
Este galardón é entregado durante a gala anual dos Premios María Casares que organiza a AAAG. Á erreguete-Revista Galega de Teatro foille concedido no ano 2016.
Parece que capaches a nosa publicidade... Os anuncios da nosa páxina permiten á erregueté manterse activa. Desactiva o Ad Blocker e refresca a páxina para poder desfrutar dos nosos contidos con normalidade.
Enter your account data and we will send you a link to reset your password.
To use social login you have to agree with the storage and handling of your data by this website. %privacy_policy%
AcceptHere you'll find all collections you've created before.
