in

Aurora Boreal

Movemento conxelado

Aurora Boreal, de Paula Quintas. Imaxe de Alberte Peiteavel
Aurora Boreal, de Paula Quintas. Imaxe de Alberte Peiteavel

Paula Quintas volve á Sala Ensalle de Vigo para celebrar o seu 10º aniversario coa preestrea da súa última peza até o momento, Aurora Boreal, dentro do Festival Isto Ferve, que precisamente este ano celebra tamén 20 anos dende a súa creación.

Aurora Boreal é unha peza de danza pensada para sala, algo que se cadra pode parecer obvio, mais tendo en conta a traxectoria de Paula Quintas non o é tanto, xa que no seu repertorio se mesturan a danza e o circo tanto como os espectáculos de sala, de rúa ou creados para espazos especiais e non convencionais.

Neste caso, e acompañada na creación por Rut Balbís (quen se fai cargo da dirección), o espazo creado é tamén especial, pensado para levarnos á idea boreal, é dicir, ao norte, ao frío, aos espazos nevados e xeados do ártico.

Así o chan e o fondo brancos, a néboa ou o xeo, referencias materiais específicas, pero tamén a calidade do movemento lévannos á idea nórdica: desprazamentos lentos, precisos, repetidos, por veces conxelados ou adurmiñados, por veces frenéticos (acaso na procura de calor)…

Dividida en tres partes, a peza ofrece unha reflexión sobre a fugacidade ou o efémero da vida, contrastada coa súa conxelación: un combate entre as forzas da natureza e o pensamento humano sobre as cousas e sobre o tempo.

Este substrato conceptual aparece reflectido no movemento e na atmosfera da peza, que ofrece ao público un espazo para a contemplación, como quen mira o proceso vital dunha flor que loita por nacer e sobrevivir nun espazo onde os elementos non son propicios, mais salientan a beleza da forza vital.


Publicidade

Flores que aparecen literalmente conxeladas dentro de enormes cubos de xeo, pendurados sobre a escena, e cos que Quintas establece un diálogo danzado, tanto coa dureza do elemento como coa promesa pechada dentro, como coa auga que vai pingando sobre o linóleo ao ritmo marcado pola desconxelación natural.

Finalmente, a peza remata cunha imaxe extática, tanto no seu aspecto de parálise do movemento até chegar á conxelación, como no relativo ao transo en éxtase, unha conxunción case mística que nos lembra a experiencia transcendental de fundirse coa natureza, de deixarse levar e mesmo morrer en plena éxtase.

Unha imaxe que non sería posíbel sen o traballo cos elementos e aparellos técnicos precisos para xerar a súa maxia visual, apartado no que hai que salientar o labor de Octavio Mas na iluminación (imprescindíbel para levarnos á sensación ártica e boreal), de Carla Andrade no traballo audiovisual ou de Macarena Montesinos e Nacho Muñoz na composición musical, realizada en exclusiva para esta peza, e que acompañan os movementos de Paula Quintas do mesmo xeito que forman parte da peza por si mesmos.

Un traballo no que recoñecemos a traxectoria artística de Quintas, quen fai do diálogo cos elementos (naturais ou artificiais) unha das súas especialidades, como xa o fixo co plástico en Plastic, en 2018, co aramio, en Multiperspectivas 2.0., en 2023, ou cos aparellos circenses en  Analepsis, en 2017.

Aurora Boreal, de Paula Quintas

Dirección: Rut Balbís
Asesoría de movemento: Tanit Cobas
Interpretación: Paula Quintas
Vestiario: Jandro Villa
Iluminación: Octavio Mas
Composición musical: Macarena Montesinos, Nacho Muñoz
Composición audiovisual: Carla Andrade
Asesoría artística: Manu Lago-Galicia Danza Contemporánea
Foto: Alberte Peiteavel
Audiovisual: Miramemira

Aurora Boreal é unha produción de Paula Quintas con axuda á Creación da Xunta de Galicia a través da Agadic.

Sala Ensalle, Vigo. 15 de febreiro de 2025. Preestrea.

Iván Fernández

Actor, director, dramaturgo e profesor de teatro. Graduado en Arte Dramática pola ESAD de Galicia, na especialidade de Dirección de Escena. O meu eido profesional abrengue o teatro en moi diversos aspectos, dende a docencia con menores e adultos ao campo terapéutico, atopando o teatro como un lugar onde mellor coñecerse a unhe mesme. Dende este aspecto, creo os obradoiros de Teatro Emocional en 2013 ou comezo a colaborar con impresións e crónicas sobre espectáculos na Erregueté, ADE Teatro, O Galiñeiro, Praza Pública ou a TVG, no programa "Zig Zag Diario".

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *

'O único que verdadeiramente quixen toda a vida é ser delgada'. Foto de Ana Barceló.

O único que verdadeiramente quixen toda a vida é ser delgada

Xabier Deive

A AAAG concédelle a Xabier Deive o Premio de Honra Marisa Soto