A fame como motor do comportamento humano: velaí un principio que nos países occidentais tiñamos un pouco esquecido e ao que, desafortunadamente, comezamos a non ser tan alleos. O Lazarillo de Tormes orixinal retrata unha sociedade na que as aparencias prevalecen sobre a exactitude e a distancia entre clases sociais era case insalvable. Non soa, efectivamente, tan afastado dos parámetros nos que nos movemos ultimamente e, por esa razón, a picaresca española pode explicarnos algunhas cousas.
A nova versión que dirixe Etelvino Vázquez permanece fiel a uns principios estéticos que cultiva dende hai trinta anos e que teñen moito que ver cunha estilización do teatro popular, da tradición oral, da vella arte do xograr. O actor congrega ao público arredor igual que antes o cego agrupaba aos asistentes a unha feira. Non é unha figura literaria: a forma de narrar vén determinada por este aspecto da relación entre o actor e o espectador.
Pero para que este pacto funcione o actor debe ser moi competente, e David González demostra que está a altura do reto. É narrador, protagonista e antagonista, recrea múltiples papeis aos que deixa paso e despide coa dilixencia dun prestidixitador, e adereza todo con pequenas inflexións que provocan cambios de rexistro enormemente expresivos. Logra que visualicemos cada unha das situacións e dótaas dunha idiosincrasia inconfundible. En suma, crea a ilusión de que somos testemuñas do que se conta.
E o que se conta ten que ver con ese carácter arteiro que os desfavorecidos están condenados a adoptar se algunha vez pretenden obter algunhas uvas do acio dos poderosos. Lázaro non comprende que exista a opción de rebelarse senón é baixo a forma de devolver, nalgunha medida, a humillación. O seu é un horizonte no que a supervivencia supón o maior dos éxitos e o seu ascenso na escala social está necesariamente asociado a acatar algún tipo de inxuria como esas “otras cosillas que no digo” que o obrigan a abandonar ao freire mercedario. Ou a aceptar un destino de enganado e consentidor que, non obstante, non permite os ruxerruxes sobre a súa condición: ao final as aparencias gañan a partida.
A adaptación subliña máis a o tema da fame que o da honra, e establece así analoxías definitivas coa actualidade que revitalizan o clásico e nolo devolven ateigado de ecos dos nosos días. Non e difícil nos xornais atopar a réplica deses amos que van dando acubillo a Lázaro de Tormes e que son, tamén eles, vítimas dunha época de penurias.
Mais o importante é que o espírito da narración converxe aquí cunha posta en escena precisa e afiada que dá conta de cada un dos detalles sen que se perdan nin o humor nin a mala baba contidos no relato. O público recoñéceo e entra no xogo cunha entrega que lle devolve a montaxe as súas raíces populares. Así dá gusto entrar nun teatro.
El Lazarillo de Tormes, baseado na novela homonima Compañía: Teatro do Norte Dirección: Etelvino Vázquez Elenco: David González Iluminación: Rubén Álvarez Espazo escénico: Carlos Lorenzo
Mostra de Teatro Cómico e Festivo de Cangas. Salasón, 7 de xullo de 2015.
Crítico cultural e escritor. Traballou como editor e xornalista cultural en A Nosa Terra e colabora en publicacións como Grial, Faro de Vigo, Sermos Galiza ou Nós Diario, entre outras. Foi subdirector da Erregueté dende 2016 ata 2020. Publicou Antón Reixa. Ghicho distinto, xunto a Xosé Cid Cabido (Xerais, 2012), e o volume de poemas As ruínas de Europa (Galaxia, 2017).
Crítico cultural e escritor. Traballou como editor e xornalista cultural en A Nosa Terra e colabora en publicacións como Grial, Faro de Vigo, Sermos Galiza ou Nós Diario, entre outras. Foi subdirector da Erregueté dende 2016 ata 2020. Publicou Antón Reixa. Ghicho distinto, xunto a Xosé Cid Cabido (Xerais, 2012), e o volume de poemas As ruínas de Europa (Galaxia, 2017).
Parece que capaches a nosa publicidade... Os anuncios da nosa páxina permiten á erregueté manterse activa. Desactiva o Ad Blocker e refresca a páxina para poder desfrutar dos nosos contidos con normalidade.
Para ofrecer mellores experiencias, usamos cookies para gardar ou acceder á información do dispositivo. O teu consentimento permite procesar datos como a navegación. Non consentir pode afectar certas funcións do sitio.
Funcionais Always active
O almacenamento ou acceso técnico é estritamente necesario para o lexítimo propósito de permitir o uso dun servizo específico solicitado expresamente polo abonado ou usuario, ou co único propósito de realizar a transmisión dunha comunicación a través dunha rede de comunicacións electrónicas.
Preferences
The technical storage or access is necessary for the legitimate purpose of storing preferences that are not requested by the subscriber or user.
Estatísticas
O almacenamento ou acceso técnico que se utiliza exclusivamente con fins estatísticos.The technical storage or access that is used exclusively for anonymous statistical purposes. Without a subpoena, voluntary compliance on the part of your Internet Service Provider, or additional records from a third party, information stored or retrieved for this purpose alone cannot usually be used to identify you.
Marketing
O almacenamento ou acceso técnico é necesario para crear perfís de usuario para enviar publicidade, ou para seguir ao usuario nun sitio web ou en varios sitios web con fins de mercadotecnia similares.
