Siena fala de moitas cousas pero, sobre todo, fala de dúas: do corpo e da mirada. O ollo é quen ordena o cosmos, o que lle asigna un lugar aos obxectos e, por extensión, ao suxeito que mira. Mais a mirada está adestrada dun xeito específico e, en consecuencia, vertebra a experiencia segundo uns patróns culturais que organizan o universo dunha forma determinada. O espectáculo de La Veronal traballa sobre a certeza de que a mirada moderna é unha creación do Humanismo e indaga sobre as consecuencias provocadas por esa visión do mundo, sobre a súa vixencia, sobre os problemas ante os que nos coloca.
Hai un esbozo de trama, máis suxerida que narrada. Unha muller entra nun museo para refuxiarse da chuvia e, contemplando a Venus de Urbino –que preside a escena durante a maior parte da representación–, atópase de súpeto nunha especie de misterioso bucle: tropeza ruidosamente nun banco da sala, o seu móbil soa, un home obsérvaa mentres contempla o cadro de Tiziano, un can ladra ao lonxe. A atmosfera creada evoca os filmes de David Lynch, a súa peculiar mestura de onirismo, enigma e violencia contida. Nada se fai explícito e, non obstante, a combinación de texto e danza desencadea unha ilimitada restra de suxestións, e unha fecunda sucesión de impresións e referencias cuestiona os alicerces da cultura europea.
O Renacemento, a través da perspectiva, colocou o punto de fuga –arredor do cal o cadro adquire coherencia– á altura do ollo do ser humano: liberouse así da tiranía de Deus. Pero a idealización do corpo xerada por esa teoría da percepción ten efectos perversos: podería ser a historia da cultura unha fantasía erótica masculina? Ou aínda peor: esa estetización, levada ao extremo, non converxe nun pesadelo fascista? A banda sonora de Siena inclúe, por un momento, a amálgama das voces de Mussolini e Berlusconi deixando a pregunta no aire.
A psicanálise tamén está presente: a mirada é desexo, mais tamén implica desexar ser desexado. A muller que mira o cadro é transportada de súpeto ao lugar do obxecto, ao interior do cadro. E, así, mirándose a si mesma, descóbrese como protagonista. E hai tamén agres indicacións de como a experiencia estética se banaliza nun mercado en que os carros da compra invaden o museo.
Os pequenos incidentes da estancia da muller nesa galería de arte son interpretados, reelaborados, repetidos e remodelados polos bailaríns. A frenética coreografía de Marcos Morau apela a unha aséptica linguaxe de movementos mecánicos e espasmódicos que reproducen fugazmente formas do Greco, de Matisse, de Mantegna, da Escola de Fontainebleu… e crucifixións, pantocrátores, anunciacións. Son corpos desconxuntados que xa pertencen a outra época, a nosa: corpos traspasados polo maquinismo cuxo aceno dislocado, non obstante, pode atoparse xa nalgunhas virxes de Simone Martini, un dos grandes representantes –precisamente– da escola de Siena.
A excepcional destreza dos bailaríns –xunto coa pulcritude plástica e sonora– conduce admirablemente a función insinuando que, malia todo, o corpo humano segue a ser un instrumento realmente fermoso e admirable. As teorías ópticas mudan e a nosa mirada se transforma. Pero saímos coa certeza dun corpo capaz de crear un espectáculo tan fascinante e inspirado coma este.
Siena de La Veronal Compañía: La Veronal Dirección: Marcos Morau Coreografía: Marcos Morau en colaboración cos intérpretes Texto e Dramaturxia: Pablo Gisbert – El Conde de Torrefiel e Roberto Fratini Asistente de dirección: Tanya Beyeler Elenco: Tanya Beyeler, Laia Duran, Cristina Goñi, Giacomo Todeschi, Ariadna Montfort, Lorena Nogal, Lautaro Reyes, Manuel Rodríguez, Marina Rodríguez e Sau-Ching Wong Espazo escénico e deseño de iluminación: La Veronal & Enric Planas Vestiario: Octavia Malette Voz en off: Victoria Macarte e Benjamin Nathan Serio
Mostra Internacional de Teatro de Ribadavia. Auditorio do Castelo, 18 de xullo de 2015.
Crítico cultural e escritor. Traballou como editor e xornalista cultural en A Nosa Terra e colabora en publicacións como Grial, Faro de Vigo, Sermos Galiza ou Nós Diario, entre outras. Foi subdirector da Erregueté dende 2016 ata 2020. Publicou Antón Reixa. Ghicho distinto, xunto a Xosé Cid Cabido (Xerais, 2012), e o volume de poemas As ruínas de Europa (Galaxia, 2017).
Crítico cultural e escritor. Traballou como editor e xornalista cultural en A Nosa Terra e colabora en publicacións como Grial, Faro de Vigo, Sermos Galiza ou Nós Diario, entre outras. Foi subdirector da Erregueté dende 2016 ata 2020. Publicou Antón Reixa. Ghicho distinto, xunto a Xosé Cid Cabido (Xerais, 2012), e o volume de poemas As ruínas de Europa (Galaxia, 2017).
Parece que capaches a nosa publicidade... Os anuncios da nosa páxina permiten á erregueté manterse activa. Desactiva o Ad Blocker e refresca a páxina para poder desfrutar dos nosos contidos con normalidade.
Para ofrecer mellores experiencias, usamos cookies para gardar ou acceder á información do dispositivo. O teu consentimento permite procesar datos como a navegación. Non consentir pode afectar certas funcións do sitio.
Funcionais Always active
O almacenamento ou acceso técnico é estritamente necesario para o lexítimo propósito de permitir o uso dun servizo específico solicitado expresamente polo abonado ou usuario, ou co único propósito de realizar a transmisión dunha comunicación a través dunha rede de comunicacións electrónicas.
Preferences
The technical storage or access is necessary for the legitimate purpose of storing preferences that are not requested by the subscriber or user.
Estatísticas
O almacenamento ou acceso técnico que se utiliza exclusivamente con fins estatísticos.The technical storage or access that is used exclusively for anonymous statistical purposes. Without a subpoena, voluntary compliance on the part of your Internet Service Provider, or additional records from a third party, information stored or retrieved for this purpose alone cannot usually be used to identify you.
Marketing
O almacenamento ou acceso técnico é necesario para crear perfís de usuario para enviar publicidade, ou para seguir ao usuario nun sitio web ou en varios sitios web con fins de mercadotecnia similares.
