Revista Galega de Teatro

Cambia ao modo escuro, máis amable cos teus ollos na noite.

Cambia ao modo claro, máis amable cos teus ollos durante o día.

Revista Galega de Teatro


Publicidade


Publicidade

FTMC. Boletín Informativo nº 29

Xullo-agosto-setembro 2023

Tal e como anunciamos no anterior Boletín, seguimos neste número difundindo a hemeroteca teatral que forma parte do Fondo Teatral María Casares da Biblioteca Pública de Cangas.

Nesta ocasión presentamos as revistas Escaramuza (Galicia)  Sinais de cena (Portugal) ADE, teatro e El Público (España)

Aínda que aquí comentamos un número concreto, no FTMC pódense consultar diferentes exemplares habendo, nalgúns casos, coleccións incompletas que tentamos ir completando, na medida das nosas posibilidades.

A súa lectura ben podería ser unha enriquecedora experiencia para comprender a historia das artes escénicas en diferentes países. E concretamente en Galicia a través das páxinas de Escaramuza.

Escaramuza

Escaramuza

de Asociación de Actores, Directores e Técnicos de Escena de Galicia.

Nº 0, Xaneiro 1997.

El Público

El Público

Revista bimestral del espectáculo
de Centro Documentación Teatral

Nº 90. Mayo/Junio 1992.Centro Documentación Teatral. Instituto Nacional de las Artes Escénicas. Ministerio de Cultura.

A revista Escaramuza, nome tomado dunha personaxe de Commedia dell´Arte que aparece en “O incerto Señor Don Hamlet” de Alvaro Cunqueiro, foi editada en 1997 pola Asociación de Actores, Directores e Técnicos de Galicia, rebautizada en 2006 como Asociación de Actores e Actrices de Galicia.

No seu primeiro editorial lemos que o seu obxectivo fundacional tenta rebulir polo Teatro Galego dándolle un empuxón de ilusión e esperanza.

Desexan crear un medio de comunicación para  propagarse máis alá da profesión teatral proxectándose na sociedade e incidir nela de todos os xeitos posibles.

Este número 0 ábrese con un In memorian dedicado a Marisa Soto e e Ibán Toxeiro de Anxo A.Rei Ballesteros  e Manuel Lourenzo respectivamente.

O sumario complétase cos seguintes artigos: Nós e o audio-visual de Xavier Estévez, Merce Castro e Josito Porto; Nós e o Teatro: “Premios María Casares” de Lino Braxe; O nacemento do teatro profesional en Galicia: “ Troula- O Velorio” de Pepe Soto; Un artigo rosa de Rosa Álvarez e Contos e pasatempos.

A súa edición correu a cargo da Xunta Directiva da A.A.D.T.E. sendo Pepe Soto o seu coordinador.  Ao longo da súa historia  Escaramuza tivo diferente periodicidade e tamén diferentes coordinadores/directores como, entre outros, Celso Parada ou Santiago Prego.

Os seus contidos, heteroxéneos, abrangueron entrevistas ( Maruxa Villanueva, Anxo García de Barriga Verde, Manuel Vieites, Antón Reixa…) temas para debate (Proxecto de Escola Superior de Teatro. Situación do Teatro Galego; a Feira de Teatro; a prohibición de traducir ao galego a Valle Inclán e a montaxe, en castelán do Centro Dramático Galego…) e outras variadas cuestións: Cidadanía e Teatro; a danza en Galicia; a presencia da muller no teatro; textos e autores… Forma parte da memoria histórica do Teatro Galego.

A revista, creada en 1983, xunto a Primer Acto e outras dúas publicacións especializadas e tamén desaparecidas Pipirijaina e Yorick, cubriron un importante capítulo da dramaturxia española na segunda metade do século XX.

O seu nome quixo ser unha homenaxe ao drama homónimo escrito por Federico García Lorca en 1930.

Sempre dirixida por Moisés Pérez Coterillo a súa publicación rematou en 1992.       

Revista de ámbito internacional, El Público, editado en Madrid, publicou  un total de 94 números entre 1983 e 1992; deles 76, até o final de 1989, foron xornais en branco e negro con periodicidade mensual, cunha  continuidade en 18 revistas en cor de carácter bimestral.

Atenta ao teatro que se facía nas diferentes Autonomías, a presencia do  Teatro Galego estaba garantizada grazas ao labor do xornalista Gusto Luca de Tena.

Nela colaboraron case tres mil profesionales do mundo escénico e están comentados  máis de  dous mil espectáculos ao longo das súas  11.000 páxinas.

Polo seu valor histórico, o Centro de Documentación Teatral do Ministerio de Cultura publicou en 2002 unha edición en CDRom.

Do Sumario de este número 90, entre as diferentes Sección, escollemos algún dos artigos  que poderían espertar maior interese: ​En portada: Tirano Banderas. Un tío vivo para Valle de Daniel Sarasola. Entrevista con Lluís Pascual, director do espectáculo. De estreno:  El gran teatre natural de Oklhoma de José Sanchís Sinisterra. De noche justo antes de los bosques de Bernad-Marie Koltès de Alberto Fernández Torres. Internacional. Francia: Aztecas de Michel Azama. Suiza: Pueblo en llamas de Lope/Fassbinder de Walter Acosta. Chile: Pablo Neruda viene volando de Ictus y Jorge Díaz. Danza: El ballet de Euskadi en Vitoria por Pedro barea. Cortex de Maguy Mira por Carlos Murias. Monográfico: América en el teatro del Siglo de Oro de Orlando Rodríguez B. El Auto de las Cortes de la Muerte. Fragmento.

Completan o Sumario outras seccións como Ediciones. Chivato. Sevilla 92.

Sinais de cena

Sinais de cena

Revista de Estudos de Teatro e Artes Performativas
de PPTC/Associaçao Portuguesa de Críticos de Teatro

Nº 5. PPTC/Associaçao Portuguesa de Críticos de Teatro/ Junho de 2006.

ADE teatro

ADE, teatro.

Revista de la Asociación de Directores de Escena de España.
de ADE

Nº186. Octubre 2021.

Sinais de Cena – Revista de Estudos de Teatro e Artes Performativas publica textos inéditos dedicados à investigação em Estudos de Teatro e Artes Performativas.

É uma revista anual, especializada em estudos de teatro e artes performativas, editada pelo Centro de Estudos de Teatro da Faculdade de Letras da Universidade de Lisboa, em colaboração com a Associação Portuguesa de Críticos de Teatro (APCT).

A revista Sinais de Cena foi fundada em 2004 por Carlos Porto, Luiz Francisco Rebello, Paulo Eduardo Carvalho e Maria Helena Serôdio, que a dirigiu até 2014. Durante esses dez anos manteve uma periodicidade semestral (Junho e Dezembro). Até ao número 10 (Dezembro de 2008) foi editada pela Campo das Letras. A publicação dos números 11 (Junho de 2009) a 22 (Dezembro de 2014) esteve a cargo da Húmus. A série II tem início em Junho de 2016 sob a chancela das edições Orfeu Negro. Em 2022 iniciou a série III e passou a comportar apenas o formato digital na plataforma RCAAP.

Índice nº 5(resumo):

Este número: Intermitencias da razâo de Maria Helena Seródio. Dossiê temático: Um homem é um homem: Brecht pela mâo de Luis Miguel Cintra. Irónica leveza e poesía discreta de Miguel Castro Caldas.  Portefólio. Samuel Beckett em Portugal de Sebastiana Fadda. Na primeira pessoa: Modulaçoes e intensidades de um teatro femenino de Fernanda Lapa. Em rede: O ciclo infinito de Matthew Barney  de Catarina Maia. Estudos aplicados: Fernando Amado:Um teatro de interrogaçôes e experiencias de Teresa Amado.  Requiem pelos rescaldos de um teatro “clónico” Na morte da ovelha Dolly. De Guillermo Heras. Noticias de fora: Harold Pinter. X Premio Europa para o Teatro de Paulo Eduardo Carvalho.

Passos em volta: Como sobreviver: O último segredo de Lucía de Rui Pina Coelho. Leituras: Baralla e volta a dar: O espelho do Narciso gordo, de André Murraças por Rui Ares Augusto. Arquivo Solto: Raúl Sonado no Teatro Villaret (1965-1974) de Ana de Carbalho.

A revista está indexada nas seguintes plataformas: Repositórios Científicos de Acesso Aberto de Portugal (RCAAP)SHERPA/RoMEO e Latindex.

A  Asociación de Directores de Escena de España, fundada en 1982, é unha entidade profesional e  cultural que agrupa a maior parte dos directores teatrales.

As  actividades da  ADE son fundamentalmente, ademáis  da integración e lexitimación dos seus membros, intervir no  debate sobre a nosa política teatral, desenvolver relacións de intercambio e cooperación internacional e deseñar  cursos e seminarios de formación.

A ADE tamén leva adiante un amplo programa editorial  tanto de textos de literatura dramática como de teoría e práctica teatral destacando  a edición dos Premios Dieste de Teatro.

As publicacións  son completadas coa  Revista ADE-Teatro, publicación periódica de carácter trimestral, dedicada á  análise e a información da actividade escénica. A revista presenta  en todas as súas  entregas, ademáis das sección fixas , un texto teatral de carácter primordialmente contemporáneo.

Concretamente deste número 186, escolmamos algúns  dos artigos, as súas seccións e o texto, que nesta ocasión é a traducción ao castelán da recoñecida obra de Cándido Pazó: Las del pescado.( As do peixe)

Editoriales: Lo público, lo privado, el vacío por Manuel Vieites. Presupuestos públicos para cultura 2020. Una sonora sordina por Alberto Fernández Torres.

Los teatros, su funcionamiento y la dirección de escena. Mariñán, coge músculo y reabre sus puertas por Roberto Corte. Usos actuales del edificio teatral. Una visión crítica. Por Alfonso Zurro. Aspectos organizativos y de personal: un organigrama posible para un teatro por Eduardo Alonso y Antonio F. Simon. Todo el mundo tiene un plan por Fran Núñez. Mi proyecto para el Teatro Nacional de Catalunya. Líneas generales por Carme Portaceli. Texto teatral: Cándido Pazó, autor dramático. Una nota por Manuel Vieites. Las del pescado. Del texto a la escena, o del ático al sótano (y viceversa) por Cristina Domínguez Dapena. Robert Wilson cumple 80 años. Robert Wilson un “teatro de visiones” más comunes de lo que nos gusta creer por Alicia -E.Blas Brunel. Notas de dirección. “32m2” o de como comprender la katharsis en tus propias carnes por Xavier Castiñeira. Festivales: Festival de Almada: Cincuenta años de la CTA por José Gabriel López Antuñano. Centenarios: Una lectura social del teatro de Friedrich Dürrenmatt por César de Vicente Hernando. Del recuerdo al porvenir: TeatraGal. 25 años después, con homenaje a Xosé Manuel Pazos por Manuel Vieites. Libros. Agenda. Noticias de Asociados.

Escaramuza

Escaramuza

de Asociación de Actores, Directores e Técnicos de Escena de Galicia.

Nº 0, Xaneiro 1997.

A revista Escaramuza, nome tomado dunha personaxe de Commedia dell´Arte que aparece en “O incerto Señor Don Hamlet” de Alvaro Cunqueiro, foi editada en 1997 pola Asociación de Actores, Directores e Técnicos de Galicia, rebautizada en 2006 como Asociación de Actores e Actrices de Galicia.

No seu primeiro editorial lemos que o seu obxectivo fundacional tenta rebulir polo Teatro Galego dándolle un empuxón de ilusión e esperanza.

Desexan crear un medio de comunicación para  propagarse máis alá da profesión teatral proxectándose na sociedade e incidir nela de todos os xeitos posibles.

Este número 0 ábrese con un In memorian dedicado a Marisa Soto e e Ibán Toxeiro de Anxo A.Rei Ballesteros  e Manuel Lourenzo respectivamente.

O sumario complétase cos seguintes artigos: Nós e o audio-visual de Xavier Estévez, Merce Castro e Josito Porto; Nós e o Teatro: “Premios María Casares” de Lino Braxe; O nacemento do teatro profesional en Galicia: “ Troula- O Velorio” de Pepe Soto; Un artigo rosa de Rosa Álvarez e Contos e pasatempos.

A súa edición correu a cargo da Xunta Directiva da A.A.D.T.E. sendo Pepe Soto o seu coordinador.  Ao longo da súa historia  Escaramuza tivo diferente periodicidade e tamén diferentes coordinadores/directores como, entre outros, Celso Parada ou Santiago Prego.

Os seus contidos, heteroxéneos, abrangueron entrevistas ( Maruxa Villanueva, Anxo García de Barriga Verde, Manuel Vieites, Antón Reixa…) temas para debate (Proxecto de Escola Superior de Teatro. Situación do Teatro Galego; a Feira de Teatro; a prohibición de traducir ao galego a Valle Inclán e a montaxe, en castelán do Centro Dramático Galego…) e outras variadas cuestións: Cidadanía e Teatro; a danza en Galicia; a presencia da muller no teatro; textos e autores… Forma parte da memoria histórica do Teatro Galego.

El Público

El Público

Revista bimestral del espectáculo
de Centro Documentación Teatral

Nº 90. Mayo/Junio 1992.Centro Documentación Teatral. Instituto Nacional de las Artes Escénicas. Ministerio de Cultura.

A revista, creada en 1983, xunto a Primer Acto e outras dúas publicacións especializadas e tamén desaparecidas Pipirijaina e Yorick, cubriron un importante capítulo da dramaturxia española na segunda metade do século XX.

O seu nome quixo ser unha homenaxe ao drama homónimo escrito por Federico García Lorca en 1930.

Sempre dirixida por Moisés Pérez Coterillo a súa publicación rematou en 1992.       

Revista de ámbito internacional, El Público, editado en Madrid, publicou  un total de 94 números entre 1983 e 1992; deles 76, até o final de 1989, foron xornais en branco e negro con periodicidade mensual, cunha  continuidade en 18 revistas en cor de carácter bimestral.

Atenta ao teatro que se facía nas diferentes Autonomías, a presencia do  Teatro Galego estaba garantizada grazas ao labor do xornalista Gusto Luca de Tena.

Nela colaboraron case tres mil profesionales do mundo escénico e están comentados  máis de  dous mil espectáculos ao longo das súas  11.000 páxinas.

Polo seu valor histórico, o Centro de Documentación Teatral do Ministerio de Cultura publicou en 2002 unha edición en CDRom.

Do Sumario de este número 90, entre as diferentes Sección, escollemos algún dos artigos  que poderían espertar maior interese: ​En portada: Tirano Banderas. Un tío vivo para Valle de Daniel Sarasola. Entrevista con Lluís Pascual, director do espectáculo. De estreno:  El gran teatre natural de Oklhoma de José Sanchís Sinisterra. De noche justo antes de los bosques de Bernad-Marie Koltès de Alberto Fernández Torres. Internacional. Francia: Aztecas de Michel Azama. Suiza: Pueblo en llamas de Lope/Fassbinder de Walter Acosta. Chile: Pablo Neruda viene volando de Ictus y Jorge Díaz. Danza: El ballet de Euskadi en Vitoria por Pedro barea. Cortex de Maguy Mira por Carlos Murias. Monográfico: América en el teatro del Siglo de Oro de Orlando Rodríguez B. El Auto de las Cortes de la Muerte. Fragmento.

Completan o Sumario outras seccións como Ediciones. Chivato. Sevilla 92.

Sinais de cena

Sinais de cena

Revista de Estudos de Teatro e Artes Performativas
de PPTC/Associaçao Portuguesa de Críticos de Teatro

Nº 5. PPTC/Associaçao Portuguesa de Críticos de Teatro/ Junho de 2006.

Sinais de Cena – Revista de Estudos de Teatro e Artes Performativas publica textos inéditos dedicados à investigação em Estudos de Teatro e Artes Performativas.

É uma revista anual, especializada em estudos de teatro e artes performativas, editada pelo Centro de Estudos de Teatro da Faculdade de Letras da Universidade de Lisboa, em colaboração com a Associação Portuguesa de Críticos de Teatro (APCT).

A revista Sinais de Cena foi fundada em 2004 por Carlos Porto, Luiz Francisco Rebello, Paulo Eduardo Carvalho e Maria Helena Serôdio, que a dirigiu até 2014. Durante esses dez anos manteve uma periodicidade semestral (Junho e Dezembro). Até ao número 10 (Dezembro de 2008) foi editada pela Campo das Letras. A publicação dos números 11 (Junho de 2009) a 22 (Dezembro de 2014) esteve a cargo da Húmus. A série II tem início em Junho de 2016 sob a chancela das edições Orfeu Negro. Em 2022 iniciou a série III e passou a comportar apenas o formato digital na plataforma RCAAP.

Índice nº 5(resumo):

Este número: Intermitencias da razâo de Maria Helena Seródio. Dossiê temático: Um homem é um homem: Brecht pela mâo de Luis Miguel Cintra. Irónica leveza e poesía discreta de Miguel Castro Caldas.  Portefólio. Samuel Beckett em Portugal de Sebastiana Fadda. Na primeira pessoa: Modulaçoes e intensidades de um teatro femenino de Fernanda Lapa. Em rede: O ciclo infinito de Matthew Barney  de Catarina Maia. Estudos aplicados: Fernando Amado:Um teatro de interrogaçôes e experiencias de Teresa Amado.  Requiem pelos rescaldos de um teatro “clónico” Na morte da ovelha Dolly. De Guillermo Heras. Noticias de fora: Harold Pinter. X Premio Europa para o Teatro de Paulo Eduardo Carvalho.

Passos em volta: Como sobreviver: O último segredo de Lucía de Rui Pina Coelho. Leituras: Baralla e volta a dar: O espelho do Narciso gordo, de André Murraças por Rui Ares Augusto. Arquivo Solto: Raúl Sonado no Teatro Villaret (1965-1974) de Ana de Carbalho.

A revista está indexada nas seguintes plataformas: Repositórios Científicos de Acesso Aberto de Portugal (RCAAP)SHERPA/RoMEO e Latindex.

ADE teatro

ADE, teatro.

Revista de la Asociación de Directores de Escena de España.
de ADE

Nº186. Octubre 2021.

A  Asociación de Directores de Escena de España, fundada en 1982, é unha entidade profesional e  cultural que agrupa a maior parte dos directores teatrales.

As  actividades da  ADE son fundamentalmente, ademáis  da integración e lexitimación dos seus membros, intervir no  debate sobre a nosa política teatral, desenvolver relacións de intercambio e cooperación internacional e deseñar  cursos e seminarios de formación.

A ADE tamén leva adiante un amplo programa editorial  tanto de textos de literatura dramática como de teoría e práctica teatral destacando  a edición dos Premios Dieste de Teatro.

As publicacións  son completadas coa  Revista ADE-Teatro, publicación periódica de carácter trimestral, dedicada á  análise e a información da actividade escénica. A revista presenta  en todas as súas  entregas, ademáis das sección fixas , un texto teatral de carácter primordialmente contemporáneo.

Concretamente deste número 186, escolmamos algúns  dos artigos, as súas seccións e o texto, que nesta ocasión é a traducción ao castelán da recoñecida obra de Cándido Pazó: Las del pescado.( As do peixe)

Editoriales: Lo público, lo privado, el vacío por Manuel Vieites. Presupuestos públicos para cultura 2020. Una sonora sordina por Alberto Fernández Torres.

Los teatros, su funcionamiento y la dirección de escena. Mariñán, coge músculo y reabre sus puertas por Roberto Corte. Usos actuales del edificio teatral. Una visión crítica. Por Alfonso Zurro. Aspectos organizativos y de personal: un organigrama posible para un teatro por Eduardo Alonso y Antonio F. Simon. Todo el mundo tiene un plan por Fran Núñez. Mi proyecto para el Teatro Nacional de Catalunya. Líneas generales por Carme Portaceli. Texto teatral: Cándido Pazó, autor dramático. Una nota por Manuel Vieites. Las del pescado. Del texto a la escena, o del ático al sótano (y viceversa) por Cristina Domínguez Dapena. Robert Wilson cumple 80 años. Robert Wilson un “teatro de visiones” más comunes de lo que nos gusta creer por Alicia -E.Blas Brunel. Notas de dirección. “32m2” o de como comprender la katharsis en tus propias carnes por Xavier Castiñeira. Festivales: Festival de Almada: Cincuenta años de la CTA por José Gabriel López Antuñano. Centenarios: Una lectura social del teatro de Friedrich Dürrenmatt por César de Vicente Hernando. Del recuerdo al porvenir: TeatraGal. 25 años después, con homenaje a Xosé Manuel Pazos por Manuel Vieites. Libros. Agenda. Noticias de Asociados.

Revista de la Asociación de Directores de Escena de España.
Back to Top
Ads Blocker Image Powered by Code Help Pro

Ad Blocker Detectado!!!

Parece que capaches a nosa publicidade... Os anuncios da nosa páxina permiten á erregueté manterse activa. Desactiva o Ad Blocker e refresca a páxina para poder desfrutar dos nosos contidos con normalidade.

close

Log In

Forgot password?

Forgot password?

Enter your account data and we will send you a link to reset your password.

Your password reset link appears to be invalid or expired.

Log in

Privacy Policy

To use social login you have to agree with the storage and handling of your data by this website. %privacy_policy%

Add to Collection

No Collections

Here you'll find all collections you've created before.