O Teatro Principal de Santiago de Compostela celebra o Día Internacional da Danza acollendo hoxe ás 20.30 horas a peza O raro é que bailar sexa raro, do Colectivo Vacaburra. Esta creación entende a danza como algo contaxioso e convida a bailar nun espazo no que tódolos corpos son posibles.
“Bailar é perigoso, ameaza o sistema, complica a situación. A danza incomoda, afecta, descoloca e complexiza os modos de estar hexemónicos. A danza, contaxiosa e invasiva, desestabiliza as lóxicas da palabra, ameaza a linguaxe normativa.
Bailar pode ser unha epidemia.
Esta bailarina non ten trucos de maxia preparados. O seu material coreográfico é basto e ás veces incomprensible, fracasa nos xiros coa perna esquerda. Esta bailarina nunca quixo ser Giselle.Con todxs nós: un corpo en rebelión, atravesado, sublevado, a bailarina non normativa, a bailarina faquir, a taumaturga, a subalterna.
Formas de estar que complican. Estratexias da invisibilidade activa ou identidades disidentes. Vida atravesada. Ficción bastarda. Capacidade para imaxinar. Divagación dificultosa con aparencia de profundidade. Esta é unha peza autobiográfica sen biografía, unha trampa ao ollo, unha coreografía maraña, un engano narrativo: coreo-biografía-pirata.
Isto vai de bailar bailando”.
Ficha artística:
Coreografía e interpretación: Andrea Quintana
Dirección e dramaturxia: Gena Baamonde y Andrea Quintana
Textos: Vacaburra inspiradas por Joanna Russ e Linn-Liniker
Iluminación: Baltasar Patiño
Espazo sonoro: Davide Gonzalez + Andrea Quintana
Imaxe: Muller 6 ollos
Vestiario: Saturna
Co apoio de Galicia Danza Contemporánea; Axudas a Artistas do Concello da Coruña; Residencia de creación Residencias Paraíso, do Colectivo RPM; CDG; Residencia de creación en A Normal, espacio de intervención cultural.
