Reproducimos aquí os textos lidos por Luma Gómez e Eduardo Alonso durante a cerimonia civil de despedida a Ernesto Chao. A colaboración entre os tres foi continua durante as últimas décadas, en especial durante a “etapa de formación” do teatro profesional galego, na que contribuíron a crear o Centro Dramático Galego, e durante na década […]
Ernesto Chao: un teatro nacional | Manuel Xestoso | A memoria adoita ser feble. A memoria do teatro, ademais, ten que encomendarse a instancias que non dependen exactamente da vivencia persoal: a crónicas, críticas ou relatos que van flanqueando a súa historia e que só ofrecen un reflexo imperfecto do que foi unha obra […]
Marianella sobre Marianella A partir dun pequeno encontro con Marianella Moreno na MIT de Ribadavia, onde presentou Ella sobre Ella. | Esther Carrodeguas| | Foto: Rosinha Rojo / MIT Ribadavia | #slowfood Falar con Marianella dáche un aquel de esperanza na humanidade: que unha muller que xira o mundo coas súas pezas sexa tan […]
Para que che inviten a ser pregoeiro da Mostra de Cangas tes que ser alguén importante e hai pouca xente tan importante como Eduardo R. Cunha “Tatán”. A asociación entre a Mostra e Tatán é, daquela, unha alianza importante á que a erregueté –por suxestión de xente importante– non podía permanecer allea. Reproducimos aquí o […]
O dramaturgo portugués Jorge Palinhos vén de estrear dentro do marco do festival Mondes Possibles o espectáculo My Revolution is Better Than Yours, baixo a dirección de Sanja Mitrovic. Co presente artigo, Palinhos comparte algunhas das claves desta experiencia nacida en 2016 con motivo da efeméride do Maio do 68. Autor con pezas estreadas en […]
Non podo escribir sobre iso do que Janet Novás non pode falar. Hai que facelo, como fixo ela no escenario. Ou velo, como fixen eu entre o público. Non é, porén, un segredo. Tampouco unha danza incomprensible ou unha dramaturxia intelixible. É antes ben un exercicio de andar e bailar á procura de verdades e […]
Co galo dos catro Premios María Casares obtidos por A cabeza do Dragón (Mellor Vestiario, Mellor Tradución / Adaptación, Mellor Actor Secundario, Mellor Actor Protagonista), especialmente polo premio á mellor tradución / adaptación, recuperamos este artigo de Quico Cadaval, publicado na erregueté nº 90 no que o tradutor e director da obra expón a súa visión […]
| Esther Carrodeguas | | Foto: Manuel G. Vicente | Corre veña dálle: corre, Esther, corre! Corre que chegas tarde: corre! A cabalo-en metro-en tren, corrrrrrre! Corre que mentres corres todo se perde polo camiño. Desas cousas que se perden: Estela Lloves. Coñecina en febreiro de 2018. Escenas do Cambio. A cousa prometía dende […]
“Unha casa probe na aldea de Bértoa. Porta ó foro direita; fenestra á esquerda, que dá á cuciña e ó curral. Debaixo da fenestra, un sarillo. Primeiro termo, á direita, unha ucha grande e vella; á esquerda, unha artesa. Segundo termo, á esquerda, antre a porta da cuciña i a fenestra, unha lacea grande separada […]
A autora vén de dirixir a lectura dramatizada da obra Índigo, de Vanesa Sotelo, no El Pavón Teatro Kamikaze de Madrid, dentro do ciclo Las funciones por hacer. | Rebeca Sanz Conde | Cando recibín o texto Índigo algo máxico sucedeu case de inmediato. Ao comezar a lectura puiden sentir como unha voz me guiaba internándome […]
| Paula Carballeira | Xa non desde o escenario, senón desde a butaca, boto de menos a escoita nos espectáculos para público familiar. Preocúpame. Coido que é un reflexo fidel do mundo de barullo no que vivimos, onde nada merece a nosa atención porque sempre andamos na procura de algo máis, de algo mellor. […]
| Texto: Paula Carballeira | | Foto: Susana Neves | En outubro do ano 2015, no marco do Festival Internacional de Marionetas do Porto, estreouse As filhas do diabo da compañía Limite Zero. Tanto o texto como a dramaturxia dese espectáculo a partir de dous contos da tradición común galego-portuguesa, foi da miña autoría, […]
| Texto: Carlos Santiago | Hai un muro entre a Galiza e Portugal que condiciona calquera debate, non só no eido teatral, sobre os seus desexables amoríos. O muro é eminentemente cultural, e para nada ortográfico. Temos, nunha beira do río, un país excéntrico que perde unha e outra vez as oportunidades de definir […]
| Roi Vidal Ponte | Un solo de saxo pode ser estimulante como a amañecida dun paxariño, pero de cotío adoita ser bastante triste. O mesmo acontece con todo o que arrodea ao teatro galego. As boas novas abrollan mes a mes en forma de inventiva, premios nacionais e estreas históricas, pero a xente […]
| Camilo Franco | Pasou a romería e volvemos ao lugar de sempre. Os premios María Casares déronlle unha volta ao panorama do pasado ano escénico e reafirmaron algunhas das intencións da edición anterior. Que Chévere é a principal compañía de teatro que ten Galicia, que en nada deixaremos de falar de novas xeracións de teatro […]