O xurado do Premi Born deciciu, por unanimidade, outorgarlle o XLIV Premi Born de Teatre 2019 á obra Los Satélite, de Ricard Gázquez. | Foto: Carles Roig |
A acta do xurado destaca da obra de Gázquez tanto “a súa extraordinaria calidade lingüística como a densidade e a consistencia da trama que constrúe, ambientada no Baix Llobregat, mais extrapolable a calquera suburbio de calquera gran cidade”.
O xurado –formado polo profesor de estudos hispánicos e cataláns da Universidade de Grenoble Alps, Laurent Gallardo; por Juan Vicente Martínez, profesor de filoloxía inglesa na Universidade de Valencia e director de “Sagunto a Escena”; por Mercè Sarrias, dramaturga e guionista de televisión; polo profesor da Universidade de Barcelona especialista en renacemento e barroco, Josep Solervicens; e pola dramaturga e membro da compañía Cos de Lletra, Ruth Vilar– tivera que escoller a obra gañadora entre catro finalistas: De dol, Branco sobre branco, Los satélite e El deseante.
A cerimonia de entrega, que se celebrou no Teatro da Ciutadella, comezou coa representación da obra O principio de Arquímedes, escrita por Josep Maria Miró Coromina [editada no nº 71 da erregueté | Revista Galega de Teatro], gañadora do premio Born 2011 e dirixida por Jordi Odrí; e cunha lectura dramatizada de obras de Josep Maria Quadrado en conmemoración do bicentenario do seu nacemento, a cargo de Jordi Boixaderas, Mercè Montalà e Jospe Mercadal.
A dotación do premio é de 14.000 euros máis a edición da obra gañadora nas catro linguas oficiais do Estado español (castelán, catalán, galego e éuscaro): na colección “Textos apart”, da Editorial Arola, en catalán; en galego na erregueté – Revista Galega de Teatro e en éuscaro e castelán en Artez.
Ricard Gázquez
Ricard Gázquez Pérez é licenciado en Filoloxía Hispánica e Doutorado en Artes Escénicas. Asistiu a varios obradoiros de dramaturxia con Sanchis Sinisterra e Yves Lebeau e estudou interpretación con Txiki Berraondo e Manuel Lillo. Director artístico da Aula de Teatro da UAB. Entre os textos que escribiu e dirixiu destacan Glásnost (2018), Cocina Límite (2016), La Montaña Virtual (2014), La Lengua Atolondrada (2013), Folie en famille (2007), Sweet Dreams, coescrito con Enric Nolla (2005), Niederungen (Premio Butaca ao mellor espectáculo de pequeno formato e á mellor escenografía 2002) e Addictes a la Pepsi (1999). Tamén é autor de varias pezas de radio. Outros textos son Llengua de Bou (2000) Tarta Tatin (2001) e Nocturn a quatre mans (2008).
Como director de escena levou a escena Efectes Secundaris de Ada Vilaró (2007), Jaula de Itziar Pascual (2008) e En estat d’excepció, de Falk Richter (2011), ademais dunha vintena de obras de autores clásicos e contemporáneos no contexto do teatro universitario. Tamén traballa como profesor de dramaturxia e escenificación no Institut del Teatre de Barcelona e na Escola Universitaria ERAM, dependente da Universidade de Xirona.
O autor tamén salienta como investigador: nos últimos anos centrouse principalmente nas novas tendencias teatrais, con especial atención á escena interdisciplinar do século XXI, dentro do contexto español e internacional. Entre as súas publicacións de investigación, destacan “Estratexias narrativas de autoficción na escena interdisciplinaria. Heterónimos, dobres e outras representacións do eu (Lidia González-Zoilo e Macarena Remember Shepherd)”; “Creadores dunha soa persoa: entre teatro, danza e performance”; “Que facer coas sobras da industria das artes? Investigación de rendemento”, entre outras.
Gázquez foi finalista do Premi Born de Teatre 2016 coa obra S’horabaixa.
