A fábula da formiga
| Iván Fernández |
| Foto: Teatro Art’Imagem |
Un rapaz chega ao seu novo traballo como mozo de almacén. Un almacén no que o encargado se vai prexubilar nuns días. Días que ten o encargado para ensinarlle ao mozo as normas do seu lugar. Un lugar, o almacén, no que habitamos todos.
Ata aquí, o argumento da coñecida obra de David Desola que a compañía portuense Teatro Art’Imagen vén de presentar en Vigo neste mes de novembro. Mais o argumento é tan só unha plataforma, un lugar dende onde ofrecer unha visión do mundo e da súa deshumanización (Desumanização é unha das pezas que a compañía ten agora en repertorio).
Poderiamos falar da literariedade da imaxe da quenlla que papa ao peixe pequeno, pero, se cadra, o máis interesante sexa falar de como o peixe pequeno fai para deixarse devorar, fagocitar, deshumanizar, atendendo a tarefas propias de formigas.
O almacén, pois, é unha metáfora estupenda do espazo illado, inútil, creación humana onde gardar cousas. E logo, os gardas do gardado. Supostamente, o gardado no almacén ten unha importancia, e por iso precisa ser gardado. Mais o feito é que o que se garda neste almacén é a persoas. Persoas que non saben que facer se non teñen unha tarefa ou un lugar ao que ir. Persoas que menten e se menten a si mesmas para poder soster a realidade.
Armazenados fala, entón, tamén da mentira. Da falacia feita espectáculo e envolta en plástico transparente. Se un nexo de unión entre os personaxes que aquí aparecen é a mentira que ámbolos dous utilizan como estratexia de supervivencia, esta contrasta con todas as dualidades que se amosan en cada un: o mozo/o vello encargado, o rapaz que fala galego/o vello que fala portugués, o que fai da norma unha broma/o que non sabe vivir sen normas, o que ten toda a vida por diante/o que non sabe que facer coa súa vida, o que decide quedar encerrado nun almacén/o que sae do almacén a afrontar a realidade… E así poderiamos seguir.
Alén do texto, a proposta escénica está sostida por un estupendo traballo actoral por parte do Jimmy Núñez e do Pedro Carvalho, cun interesante matiz nas palabras e no traballo corporal, así como na relación de forzas entre eles, manifestada de moi diversos xeitos. Do mesmo xeito, a escenografía axuda moito a coller ese ton opresivo, de lugar onde parece que non pasa nada, cando o que pasa é xustamente a vida.
Armazenados, de David Desola (tradución de Afonso Becerra e Diana Vasconcelos).
Dirección: Flávio Hamilton.
Elenco: Pedro Carvalho, Jimmy Núñez e Flávio Hamilton.
Axudante de dirección: Samuel Gomes.
Participación en vídeo: Daniela Pêgo.
Espazo escénico: Eduardo Abdala e Flávio Hamilton.
Construción escenografía: José Lopes.
Iluminación: Eduardo Abdala.
Fotografía, Deseño gráfico, Vídeo e Sonoplastia: André Rabaça.
Dirección artística do Teatro Art’Imagem: José Leitão.
Produción: Sofia Leal e Daniela Pêgo.
Auditorio do Concello de Vigo. 7 de novembro de 2020.
