Os últimos artigos de...

Roi Vidal Ponte

Roi Vidal Ponte

(Santiago de Compostela, 1982). Licenciado en Filoloxía Galega pola Universidade de Santiago de Compostela e egresado en Dirección de Escena pola Escola Superior de Arte Dramática de Galicia. Docente, investigador, director de escena e escritor. Como dramaturgo gañou o XII Premio Abrente con 'Poesía. Instrucións para montar unha escena de cama' (2017) e o XII Premio Barriga Verde con 'Marcha fúnebre para un monicreque' (2017); foi seleccionado polo INAEM no Programa Dramaturgias Actuales co texto 'O asasinato de Zinaida Reich' (2016) e participou no grupo de escrita teatral DramaturXA do CDG con 'Boisaca ou a divina desgraza', que foi unha das obras elixidas para formar parte do espectáculo 'Neorretranca e posmorriña' (2019). Exerceu a crítica teatral no Faro de Vigo e na erregueté. É membro co-fundador de DramaturGa (Asociación de Dramaturxia de Galicia) e da sección teatral O Galiñeiro, do xornal Praza Pública. Na actualidade forma parte do Consello de Redacción da erregueté.

Ultimamente non vou moito ao teatro

2 Abril, 2022

Existe. Abofé que existe. O teatro como idea. O teatro como soño. Ou como pesadelo. A posibilidade do teatro. O teatro como proxecto. O teatro como utopía. O teatro como promesa. O teatro como amante. O teatro como cita furtiva de Tinder. O teatro como vicio. O teatro como obscenidade. O teatro imposible. O teatro como tabú. O teatro como futuro. O teatro como esperanza. O teatro como horizonte. O teatro como sentido da vida. O teatro como casa.

Como traducir unha catedral. Sobre a tradución de Lois Tobío do ‘Fausto’ de Goethe.

15 Marzo, 2022

Que poidamos gozar do Fausto de Goethe en galego desde o ano 1997 debémosllo en primeiro lugar aos 22 anos de esforzoso traballo de tradución de Lois Tobío, que non en van foi merecedor por Premio de Tradución Plácido Castro polo seu labor neste ámbito (tamén traduciu outro texto dramático canónico como Nai coraxe e máis os seus fillos, de Bertolt Brecht, ademais de Os sonetos de Orfeu de Rainer María Rilke); en segundo lugar, debémosllo á existencia dunha editorial como Laiovento, fundada e dirixida por outro incansable como foi o recentemente desaparecido teatreiro Francisco Pillado Mayor.

O triunfo do fracaso

12 Marzo, 2022

“Xa saberedes polas tazas de café de Mr. Wonderful o que nos últimos anos da súa vida deixou escrito Beckett, que xa en Esperando a Godot demostrara que a el tamén, como a Camus, lle ía iso de ter en Sísifo un modelo, un arquetipo no que a paixón e a teimosía na consecución da meta eran máis importantes que a propia meta inalcanzable: “Fracasa outra vez. Fracasa mellor.”

falece Pedro Brandariz

O humor e non a guerra

26 Febreiro, 2022

Facer rir é moito máis difícil que facer chorar. Pero que é máis necesario? O calendario pode darnos algunha pista. O 25 de febreiro é o Día Internacional da Commedia dell’Arte. E aínda que neste sintagma o termo ‘comedia’ non

Congreso Teatro Galego

O que ten orixes

12 Febreiro, 2022

“Na primeira xornada do I Congreso Internacional do Teatro Galego (do cal acaban de saír publicadas as actas para consulta gratuíta na web do Consello da Cultura Galega) un dos temas nos que máis se enlearon as persoas intervintes foi o da desconexión entre o alumnado saído das aulas da ESADdG e o resto da profesión teatral galega”.

There are no borders

29 Xaneiro, 2022

“(…) O mesmo pobo que conquistaba o Obradoiro armado de paraugas como se fosen as árbores do bosque de Birnam entrando no castelo de Dunsinane agora ergue as súas pandeiretas para conquistar Madrid, España e Europa. Ao final de cada espectáculo, cantareiras e intérpretes intercambian os seus roles (Actúa ti, actuarei eu) e amosan unha frontalidade fachendosa mentres entoan un canto liberador coas pandeiretas ben agarradas e cos pés chantados no proscenio (ese limiar que une palcos e plateas, ficcións e realidades, platós e salóns, espectáculos e catástrofes, inxustizas e soños) para demostraren que no fandom do teatro xa levamos tempo afirmando que nin nos nosos mapas físicos, nin nos políticos, nin nos mentais existen as fronteiras, ese delirio”.

Día Mundial do Libro

Ultimamente non leo moito teatro

23 Abril, 2021

O Día do Libro non é o Día do Teatro. Porque xa hai un día que é o Día do Teatro. O Día do Liro tampouco é o Día da Poesía, porque xa hai un día que é o Día da Poesía. O Día do Libro é o Día da Novela. Os libros son novelas. Cando a xente le, ou fala de ler, refírese a que le novelas. Ou nin iso. A xente di ler libros cando en realidade len manuais de autoaxuda para perder peso. Como moito unha biografía ou un ensaio.

Estoxo con obras de Xohana Torres de Engaiolarte

Engaiolarte recupera o teatro de Xohana Torres

1 Marzo, 2021

O teatro de Xohana Torres estableceu paralelismos co da súa época. A súa estética decantouse cara a un culturalismo arrimado a unha fonda compoñente política. E nesa fusión entre a linguaxe elevada e o contido crítico reside grande parte da súa forza. Engaiolarte reedita dúas pezas da autora ferrolá: A outra banda do Íberr e Un hotel de primeira sobre o río.

Recibe a túa revista en papel Erregueté na casa

Por 20 euros ao ano recibirás dous números da revista con artigos, reportaxes, textos teatrais...

Quero a Erregueté en papel!