a liña de coherencia xirará arredor dos “territorios nas marxes, eses espazos artísticos, sociais, xeográficos e políticos que nos estimulan, que nos cuestionan, que nos convidan a ver a complexidade da realidade sen caer en discursos simplistas. Aquí queremos asentar a liña conceptual desta MIT 2022. O marxinal, o marxinalizado, a marxinación, a marxinalidade…”.
A actividade, organizada pola Asociación Galega de Dramaturxia, DramaturGA, e e MIT de Ribadavia, co apoio do Centro Dramático Galego, busca contribuír ao impulso da dramaturxia.
História da dança contemporânea na Galiza oferece o pensamento en torno á creación con a explicación de coreógrafas e coreógrafos sobre a arte da danza, así como a descrición e análise de 139 pezas. O libro, que ten máis de 300 páxinas con máis de cen de imaxes, documenta a historia da danza desde os seus inicios ata o ano 2020. O texto intenta non establecer xerarquías e incluír todas as persoas que crearon e continúan a crear pezas de danza. Este volume fixa a súa atención na danza contemporánea.
Tras A tempestade e O soño dunha noite de verán, Othello será o terceiro Shakespeare na traxectoria de Voadora. A compañía, dirixida por Marta Pazos, regresa ao madrileño Teatro de La Abadía, o cal coproduce a peza xunto á MIT de Ribadavia, o Teatro Nacional São João de Porto e Voadora. Nesta adaptación do clásico asinada polo dramaturgo Fernando Epelde, a compañía compostelá ofrece unha versión transgresora e atravesada pola posverdade e as violencias machistas, sen renunciar á hibridación de linguaxes e á plástica, selo de identidade das montaxes de Pazos.
É a través do movemento como se narra a relación que a terra ten connosco e nós coa nosa terra. A terra que se concreta na leira, ese anaco maior ou menor que herdamos dos nosos antepasados e que aparece fisicamente presentado no escenario, cun espazo cheo de terra vermella onde bailarán os intérpretes. Dende entón e ata agora, o traballo no campo ten cambiado moito, e xa non ten nada que ver co que fixeron os nosos devanceiros para sacarlle froito ao chan, co que hoxe é o traballo da labranza.
A Bolsa de Dramaturxia e Creación da AGADIC pretende favorecer a produción de dramaturxia galega contemporánea, impulsar a creación de espectadores para a dramaturxia galega, consolidar produtos culturais competitivos que xeren retorno e, en definitiva, a busca da excelencia nos produtos culturais galegos. ‘Relato para un incendio’, o proxecto de Ernesto Is seleccionado nesta primeira convocatoria, desenvolverase nunha dramaturxia que será empregada nunha coprodución do Centro Dramático Galego (CDG).
Pink Unicorns é un espectáculo inesquecíbel, impresionante e conmovedor, por moitos motivos. Se cadra, o máis importante de todos, por amosar a posibilidade de bailar cos pais que no mundo teñen sido.
“Queremos, sobre todo, afirmarnos como interlocutores dentro do sector. Sabemos que o noso oficio ten moitas vertentes e queremos buscar o debido recoñecemento a todas elas”, expresa Zé Paredes, o novo presidente de DramaturGA.
Falamos con Diana Mera, creadora escénica e directora de Aporía Escénica, co gallo da volta aos escenarios da última montaxe da compañía: Soga e Cinsa, un tríptico renacentista para 11 bruxas.
As Residencias Paraíso do Colectivo RPM veñen de seleccionar as artistas que participarán este ano no programa. Dentro dun contexto de enorme vulnerabilidade provocada pola crise sanitaria, en palabras da organización, as Residencias Paraíso chegan á súa quinta edición.
As Residencias Paraíso, convocadas polo Colectivo RPM, pretenden fomentar a aparición de novos proxectos de investigación e creación arredor das novas linguaxes contemporáneas, alimentando o campo de acción da comunidade artística do noso territorio, tanto a que xa existe como a que está por chegar. Normalizar o concepto de residencia artística resulta fundamental para o presente e o futuro das políticas culturais en Galicia, significa atender e respectar o espazo e o tempo adicado á investigación artística, o verdadeiro xerme de todo o que virá.
Horror, humor, reflexión, plasticidade e emoción son as apócemas principais do novo conxuro teatral de Aporía Escénica: Soga e Cinsa. O espectáculo, con dramaturxia e dirección de Diana Mera, é unha sucesión de paisaxes espectrais e inesperadas irrompen na escena para que os corpos expresen a súa danza esquecida.
O Premio Roberto Vidal Bolaño, convocado polo Concello do Porriño, o IES Ribeira do Louro e a propia editorial Galaxia, consta de 2.000€ e a edición da obra, unha modesta cantidade que seguro irá medrando co avance da calidade do seu repertorio, do que tamén forman parte as obras de Ana Abad de Larriva con A sombra das árbores e Fernando Castro Paredes con A derradeira bala, e os efectos que este pode acadar polo feito exclusivo e innovador de estar en sintonía co público en idade adolescente.
Se a cultura é un servizo público, dentro do cal as artes escénicas son unha das súas manifestacións máis senlleiras, delicadas, vulnerables e actuais, en Galiza as administracións públicas non acaban de ter á súa fronte gobernantes que demostren estar á altura do lexítimo e do xusto. Por suposto, hai excepcións, pero a verdade é que o panorama neste 2020 non acaba de demostrar que teñamos persoas cultas nos postos de goberno das diferentes administracións.
Siglo mío, bestia mía é a primeira das estreas que a compañía galega ofrecerá na tempada 2020/2021, na que leva á escena o seu terceiro Shakespeare, Othello, e na que renova completamente a súa identidade visual. | Foto: Vane Rábade
O Premio do Público é para Hoy puede ser mi gran noche, de Teatro en Vilo e Leira, de Nova Galega de Danza, que obtiveron a mesma puntuación no reconto final. Un xurado composto polas actrices Fina Calleja e Rosa
Este 2020, baixo o lema ‘A ceo aberto: liberdade, creatividade e diversidade’, a MIT ofreceulle ao público un total de 24 espectáculos e actividades paralelas como presentacións de libros e obradoiros ao aire libre en máis dunha decena de espazos,
Memoria de mulleres | Ana Abad de Larriva | | Foto: Rosinha Rojo | A memoria vai desaparecendo se non se transmite, se non se garda. En Tres vellas (polo menos), tres recoñecidos narradores orais, Celso Fernández Sanmartín, José
Este 2020, baixo o lema ‘A ceo aberto: liberdade, creatividade e diversidade’, a MIT, que se estenderá até o día 27 de xullo, ofreceralle ao público un total de 24 espectáculos e actividades paralelas como presentacións de libros e obradoiros
A MIT pon en marcha un proxecto novo para público adolescente, o concurso “A miña primeira MIT”. Unha aposta clara por ampliar e contar co público como protagonista, especialmente coa creatividade e a participación dos de idade adolescente. Dentro
A estrea de Teatro en Vilo, o apoio á danza, o multipremiado espectáculo catalán Rebota Rebota y en tu cara explota, a coprodución con Antón Reixa, a retrospectiva en torno ó dramatugo e director Pablo Remón e a creación contemporánea
A dirección da Mostra Internacional de Teatro de Ribadavia salienta “o gran talento, traballo e entusiasmo” de Pazos, á que define como “unha das creadoras escénicas máis puxantes do panorama teatral contemporáneo”. | Foto: Miramemira | A Mostra Internacional
O obradoiro, baixo o título “Celos. Nivel usuario avanzado” investigará as relacións amorosas e a posverdade a partir da traxedia shakesperiana. Que relación teñen a violencia de xénero e a posverdade no século XXI? Como se constrúen as mentiras?
As dúas grandes citas teatrais do verán galego celebraranse con restricións: serán edicións limitadas, moi vencelladas á rúa e cun marcado protagonismo do teatro galego, pola dificultade para mover elenco internacionais e como forma de apoio ás compañías do país.
A Mostra Internacional de Teatro de Ribadavia vén de recibir o premio Adolfo Marsillach a un labor teatral significativo da Asociación de Directores de Escena, que se entregaron onte no Teatro de la Comedia de Madrid. Hai máis de 30
Por 20 euros ao ano recibirás dous números da revista con artigos, reportaxes, textos teatrais...