Este mes de marzo, dedicado á muller e ao teatro, comeza O Teatriño na Fundación Luis Seoane, unha actividade comisariada por Camilo Franco que busca establecer unha relación directa entre diferentes actrices da escena galega e o público. Durante 45 minutos, unha actriz efectuará un acto performativo nunha montaxe única que non se volverá a representar nunca mais, no que a intérprete será responsable do texto, da posta escena, do vestiario, etc. Nesta primeira ocasión, a representación estará protagonizada pola actriz Mónica Caamaño, quen inaugurará co seu Laboratorio de estremonías –o sábado 17 de marzo, ás 22:30– esta actividade que se desenvolverá unha vez ao mes.
O teatro é unha dimensión da realidade. Ás veces decórase e outras íspese. O teatro é como a vida vista ao microscopio e por iso parece axeitado velo de cerca e ao natural. Eliminar a distancia entre as actrices e as espectadoras é a intención do Teatriño. Deixar que cada intérprete conte o que queira e como queira co menor artificio posible. Cos espectadores como parte indispensable da súa contorna. É un teatro inesperado para cambiar o lugar da escena e o lugar das espectadoras. Para que todo o que cambie leve ao feito teatral ao mesmo lugar no que estivo na súa orixe: a ese encontro humano e directo entre quen quere contar unha historia e quen quere escoitar.
O Teatriño comeza polas actrices por volver ao equilibrio natural. Por reivindicar unha profesión e por presumir de capacidades. A primeira temporada do ciclo estará protagonizada por actrices asumindo ese desafío de facer exactamente o que cren que é a súa profesión: sen decorados, sen vestiario, sen a distancia de subirse ás táboas. Só intérpretes desenvolvendo a potencia de actuar.
Traballos de actriz
Se libramos o teatro da maquinaria queda a interpretación. Esa é a proposta do Teatriño, un espazo inesperado que non deixa distancia entre quen fala e quen escoita. En cada función unha actriz a soas coa súa maneira de ver o teatro nun espazo que só será escenario pola súa presenza. Este é un territorio de actrices cunha encomenda singularmente común: que fagan o seu traballo do xeito que mellor consideren: ao vivo, en directo e ao pé do público. Sen adubíos, sen intermediarios. Só actrices coas súas armas.
