
Nohorizontes
“Pero a realidade da peza, a verdade da peza, sobre todo, é ver a un Julio feliz, gozando do que fai, actuando e facendo sorrir o seu neno interior (e o noso), que xoga coa pelota do mundo no que lle tocou vivir, coidar e respectar, como el sente que ten que facelo: sobre as táboas horizontais dos escenarios, para que o eco da súa voz chegue moi lonxe, ata o cumio das montañas de cadeiras”.