A programación incluíu unha grande diversidade artística posta en escena por compañías portuguesas de Almada, Avanca, Lisboa, Loulé, Póvoa do Varzim e Ovar, e tamén doutros países como Bélxica, España, Canadá, Italia, e como non, unha vez máis, os galegos de Tanxarina.
Pode que estes dous anos de recesión influísen na creación dos e das artistas que traballan as innumerables formas animadas. Pode que consciente ou inconscientemente, estes dous anos de peche e corentenas, dirixisen a mirada dos e das artistas cara ao exterior, cara á natureza e aos moradores dos distintos hábitats que a compoñen.
“Servir un corpo queer en escena, sen máis artificio, xa que estar presentes é ser existentes. Un corpo que se converte nun crash-dummy, un boneco de proba-erro para medir a dureza das carrocerías dos coches pero a través de experiencias vitais, da violencia que predomina na nosa sociedade e das políticas ditadas polos partidos de ultradereita.”
o festival celebrouse entre os días 13 e 15 de maio de 2022 nun marco agrícola como é o da localidade leonesa de La Bañeza.
“Nos textos do dramaturgo e director palpita a idea de que a deterioración do planeta é tráxico e irreversible e que camiña parello coas catástrofes e inxustizas da humanidade. Así, as súas obras dramáticas semellan mostrar a contestación perante ese baleiro que avanza de xeito inexorable, e que desertiza espazos e conciencias.”
Xoán Carlos Riobó e Antón Lamapereira escriben sobre o Festival Internacional de Teatro É-aqui-in-Ócio e os espectáculos que viron na súa última edición, celebrada en Póvoa de Varzim entre o 22 de setembro e o 2 de outubro deste ano.
O drag na Galiza contemporánea non é unha semente porque xa brotaron follas pequenas á disposición de todes nós. O interesante do drag, así como do transformismo en xeral, é que nel interveñen a deconstrución e a reconcepción, neste caso dun rol (feminino, masculino ou neutro) asociado ae propie intérprete/performer —maquillaxe facial e corporal, perruquería, moda, etc.—, e tamén ao espazo no que desenvolve a súa arte —cafés, teatros, prazas, etc.—. Si, é unha sementiña que, basexada fortemente na experiencia estadounidense, no contexto galego ten unha reivindicación moi grande cara a todos os públicos, e o máis importante é que é habitual a fusión entre a cultura galega e os estereotipos das drag queens, como acontece de xeito extremadamente explícito no caso da autodenominada «drag pandereteira», Meiga-I (colaboradora de MarikasXLaFiesta).
A sétima edición do ciclo “O Museu como performance” do Museo Serralves do Porto deu un paso máis na afirmación do lugar da performance no espazo do museo.
Durante a década dos vinte, Barbara Morgan decidiu dedicarse á fotografía coincidindo co nacemento da nova disciplina artística. Interesada nas danzas tradicionais dos indios do suroeste americano, coincide con Martha Graham na atención á dimensión ritual da danza. Morgan recoñece a inmensa calidade da coreógrafa, e no 1941 publica o seu primeiro libro de fotografías titulado Dezaseis Danzas en Fotografías
Recuperamos este artigo publicado na erregueté #91 do verán de 2017. Unha posta en valor do teatro comunitario que xera xinerxias e públicos a través dos ollos de Irene Moreira e a súa sala Ingrávida.
Desde a súa formación, hai xa case 10 anos, Voadora definiu como un dos seus obxectivos explorar as fronteiras teatrais a todos os niveis: xeográficas, estilos, xéneros, temáticas, linguaxes, xeitos de produción, fontes de financiamento, targets de público, imaxe, publicidade e distribución. Non quere dicir que sempre o conseguiramos, pero si que esa foi a […]
No 30º aniversario da estrea do Misterio Cómico de Dario Fo, dirixida por Julio Cardoso. Amigos e xentes do teatro recordan a Celso Parada: un home de encontros, de brazos abertos á amizade, á solidariedade e á fraternidade.
Pezas de teatro – María Soliño. Crónica de Pantagruel. A partir do Pantagruel de Rabelais. Dramaturxia en colaboración con Alberto Bokos. (nº 18 Primavera-Verán 1998) – ACT-TRESS Tres pezas de café teatro: C@ntando @s coarenta; Trío de tango; Cocó Glamour en cantada (da vida). (nº 45 Inverno 2005) – Ida e volta (nº 58 Primavera […]
A XXXVIII Mostra Internacional de Teatro Cómico e Festivo de Cangas do Morrazo, a MITCF, abriu o 1 de xullo co acto de homenaxe a Xosé Manuel Pazos Varela. Foi no Auditorio Municipal que, segundo confirmou a Concelleira de Cultura, Aurora Prieto, nun emocionado discurso de louvanza á figura de Pazos, vai levar o nome do dramaturgo que impulsou a súa construción. Moitas das iniciativas culturais fundamentais da capital do Morrazo, con repercusión alén do ámbito local, debéronse ao impulso de Xosé Manuel, como é a propia Mostra de Teatro, que cumpre 38 anos, organizada pola Asociación Xiria, da que el foi un dos fundadores e principais valedores, tamén a erregueté I Revista Galega de Teatro e moitas outras actividades nas que o teatro era central.
Tras unha exitosa edición no 2020, a pesar de estar marcada pola pandemia, durante o pasado mes de maio de 2021, entre os días 22 e 30, chegaba á cidade de A Coruña a cuarta edición do Festival de Artes Escénicas pola liberdade afectivo-sexual.
A 26 edición do Festival Sementes-Mostra Internacional de Artes para o Pequeno Público, transcorreu entre os días 21 de maio e 6 de xuño de 2021 en Almada, con extensións aos municipios de Loures, Moita, Montemor-o-Novo, Odivelas, Seixal e Sesimbra. Participaron 16 compañías de Portugal, España, Brasil, Bélxica e Italia que exhibiron espectáculos de teatro, música, danza, circo, clown, ópera, marionetas, sombras dixitais, xogos interactivos, cinema de animación e ilustración ao vivo, nun total de 53 actividades. A erregueté | Revista Galega de Teatro estivo convidada entre os días 28 de maio e 2 de xuño.
A danza é xenerosa. Máis aínda, semella que non pode haber danza sen xenerosidade, sen esa entrega do corpo, da presenza, que nos remite a un aquí e un agora compartido.
Os escenarios, cando menos o 20 de marzo, haberían estar ateigados de laranxas, de barrigas verdes, de espantallos, de apalpadores, de formigas, de meigas, espiñas de toxo e de tantos e tantas personaxes que poboan a nosa literatura dramática infantil, en cada unha das súas vertentes.
Quen protexe ás minorías se os poderes públicos non o fan? Que acontece se un xestor público decide aplicar criterios de xestión que non atenden aos deberes, responsabilidades e garantías da xestión pública da cultura para a diversidade social?
Político, mestre e namorado do teatro. Xosé Manuel Pazos Varela foi unha peza crucial na evolución socioteatral en Cangas do Morrazo coa fundación da MITCF, a creación do Fondo Teatral María Casares ou a construción do Auditorio Municipal.