Nun momento no que as exhibicións están suspendidas por mor das restricións derivadas da pandemia COVID-19, o Centro Dramático Galego pón á disposición das compaías e creadoras/es galegas/os, un espazo para o encontro, a reflexión e a investigación no Salón Teatro de Santiago de Compostela.
A montaxe de Pazos, afástase das reinterpretacións dos clásicos ás que nos ten acostumados nos últimos anos. O respecto ao texto é case escrupuloso e as atmosferas de son, auga, fume e luz crean momentos de enorme beleza que reforzan toda a simboloxía da peza.
Desdobramento psicópata | Camilo Franco | Agora as historias van de unha en unha, de dous en dous, cando hai soltura de tres en tres. Non é bo ou malo. É un sinal dos tempos e de que algúns ditos levan razón. O teatro galego coetáneo está contando sen pretendelo unha historia de déixate dividir […]