Son tempos complexos, acaso interesantes como di o outro (outra, outre, outrx). Son tempos para andar á espreita de case todo. Cando non miras a prensa por un día, xa pecharon unha cidade, cancelaron unha programación completa e subíronlle o
| Esther Carrodeguas | Hai algo máis de dez anos (ano de 2009) comecei a traballar como estatua na rúa. Era algo que sentía que tiña que facer. Tanto que, cando por fin me puxen, foi unha experiencia bastante
| Esther Carrodeguas | Non poucas veces as novas parecen sacadas de El Mundo Today. Acontece. E non queda máis remedio que poñer a man sobre a fronte, como a icona de wasap. Que millóns de hoteis e casas
| Esther Carrodeguas | O meu avó era pasteleiro. En Rianxo sábeo todo o mundo. Eu, antes de ser a filla de Don Enrique ou de Doña María, e moito antes de ser a directora de Airiños… sempre fun
| Esther Carrodeguas | Ate o corenta de maio, etcétera. Hoxe estou triste. Durante a semana, cando me levanto sen forzas, poño La revolución sexual, de La Casa Azul, e fago abdominais. Xa así pola mañá. Atope. Para poder
| Esther Carrodeguas | Dentro da burbulla todo ben, grazas. Comemos, lemos, escribimos, vemos series, sae o sol todos os días e esta semana ate pechei un bolo para agosto, facendo como que todo é normal e que en
| Esther Carrodeguas | Hoxe fun ao supermercado. Puxen os vaqueiros. Servíanme (Esther =1 / Covid19=0). Primeiro día que saio do Cativerio: por suposto, para cazar (broma interna) Saín a Walking Death, eran as 9:00. Saín puntual para ver
| Esther Carrodeguas | O día no que se pecharon as tendas, entrou nas librarías o meu último libro: Malcriada. Unha historia de amor (Ed. Positivas). Quedou alí, parado, confinado, nos estantes. E non deixa de ser interesante a
| Esther Carrodeguas | Un dos primeiros días de toda esta loucura David Trueba escribiu unha ben interesante reflexión en clave distópica arredor da distopía na que vivimos. Que pasaría, formulaba, se o virus non puidera atacar África por
| Esther Carrodeguas | Falo cun colega. Un colega da Facultade. Da de Xornalismo. Un colega deses que fai anos [literal] co que non falas, e de súpeto falas agora e pensas, mira ti, para algo bo tiña que
| Esther Carrodeguas | Son tempos de facer menos e pensar máis, supoño. Son tempos nos que os números contan máis que as letras e onde o humor tenta impoñerse sobre a traxedia. Eu permanezo na casa, tampouco teño
Sobre as palestras de Joana Craveiro na Sala Ingrávida do Porriño. | Esther Carrodeguas | Aquel 11 de setembro eu estaba a comer mexillóns recheos cos meus compis de curro mentres caían torres do outro lado do océano, na
En tempos de falsidade extrema agradécese [en extremo] que alguén se amose en escena tan auténtica coma Rosa Romero, quen xa dende o apelido contaxia o poderío sandador da súa presenza. O seu espectáculo [ela] é [coma o romero] un
Veño de ver unha traxedia en toda regra. Unha traxedia pero clásica. Un auténtico revival. Ademais en main-stream. Tan masivo foi o espectáculo que non hai teatro grego que chegue a tanto. Pasen e vexan se non. Os actores, todos
Marianella sobre Marianella A partir dun pequeno encontro con Marianella Moreno na MIT de Ribadavia, onde presentou Ella sobre Ella. | Esther Carrodeguas| | Foto: Rosinha Rojo / MIT Ribadavia | #slowfood Falar con Marianella dáche un aquel de
| Esther Carrodeguas | | Foto: Manuel G. Vicente | Corre veña dálle: corre, Esther, corre! Corre que chegas tarde: corre! A cabalo-en metro-en tren, corrrrrrre! Corre que mentres corres todo se perde polo camiño. Desas cousas que se
Por 20 euros ao ano recibirás con artigos, reportaxes, textos teatrais...
Por só 20 euros ao ano recibirás dúas revistas coa edición de textos dramáticos