O xurado valorou “a súa capacidade de crear un personaxe complexo desde a contención no nivel expresivo do personaxe de Ada en Liberto”. Ademais, tivo en conta tamén “o seu compromiso como actriz na valoración dun modelo para o galego oral, así como a súa capacidade para implicarse en proxectos de moi diverso tipo”.
Lendo o título que Raúl Dans escolle para o seu texto, e despois de ter lido tamén a propia peza, cabe preguntarse onde é que está o “home bo” ao que fai referencia, ou mesmo se é que hai algún home bo agochado entre as súas cadeas de palabras. Pois na maneira de compoñelo, o tal título semella querer trasladar a idea de que alguén, despois de todo, ou malia todo, non deixa de ser unha boa persoa.
Escritora, profesora da Escola Superior de Arte Dramática de Galicia e crítica teatral. Maternosofía, Aqueles días en que eramos malas, Chámame señora, pero trátame coma a un señor ou, recentemente, O libro da filla (editado por Galaxia) son algunhas das obras dunha das autoras fundamentais nas letras galegas contemporáneas. | Foto: Judit Cendón | […]