Entelequias, peza teatral escrita por Darío Autrán para a súa compañía Abismo Caracol, subirá o pano do Fórum Metropolitano da Coruña este xoves 18 de marzo. En escena, xunto ao propio Autrán, están as actrices Nerea Brey e Sabela Hermida, baixo a dirección de Xosé Leis. Esta proposta presenta unha estética elegante que leva o texto de Autrán a lugares afastados da realidade. A montaxe xoga con varios planos escénicos nos que a iluminación ten un papel fundamental na procura dun realismo sucio.
Unha peza ambiciosa, como se botan de menos no noso panorama e nestes tempos de restricións, cun elenco de nada menos que 11 actrices de idades e especialidades diversas, e que amosan unha comunidade especial, unha complicidade reflectida en moitos intres laterais, case tanxenciais, a través de acenos e xestos, agarimos, palabras e enfrontamentos.
Horror, humor, reflexión, plasticidade e emoción son as apócemas principais do novo conxuro teatral de Aporía Escénica: Soga e Cinsa. O espectáculo, con dramaturxia e dirección de Diana Mera, é unha sucesión de paisaxes espectrais e inesperadas irrompen na escena para que os corpos expresen a súa danza esquecida.
Nerea Brey é actriz. Na actualidade, protagoniza Despois das Ondas de ButacaZero e vén de estrear Entelequias da compañía Abismo Caracol. | Foto: Miramemira | O libro que tes sobre a mesa de noite. Teño varios a medio ler: El banquete de Platón, Fragmentos de un discurso amoroso, de Roland Barthes, Final del Juego […]
A compañía Abismo Caracol, ofrece este venres, 14 de febreiro, na Sala Agustín Magán de Compostela, ás 19:30, un ensaio aberto da súa nova proposta escénica, Entelequias. En Entelequias, segundo a compañía, “presentamos unha narrativa diferente: comprendemos a totalidade da historia a través do punto de vista dos tres personaxes, cunha mistura do cinematográfico e o […]
A viaxe (pola vida) de María Casares A vida pasada son as lembranzas gardadas, contadas e recontadas, ás veces xa mesmo algo gastadas, distortas polo paso do tempo. Tamén o son aquelas que nunca saíron do noso interior, nin a través da voz, nin como liñas de tinta sobre o papel; e todas esas […]
Á fin os mozos tomaron os teatros Tras Tannhäuser ten todas as cousas boas das compañías novas cargadas da paixón dos artistas mozos. E tamén ten todos os problemas que se derivan da mesma circunstancia. É, por iso, un espectáculo interesante no que prima a experimentación e o saber facer propio dun equipo formadísimo […]